جاناتان کاستر
یکی از مواردی که اکثریت اعضائ جامعه توسعه بین المللی بر آن توافق دارند این است که تشویق کارآفرینی و کارآفرینان محلی از موفقترین اقدامات در راه کاهش فقر می باشد. اما سئوال مهم این است که کارآفرینان در کشورهای در حال توسعه به چه ابزاری برای موفقیت نیازمندند؟
اینگونه مناظرات معمولاً بر روی بحث بین مهارت – توانایی ها و سرمایه متمرکز بوده است. اینکه آیا عدم درک از مفهوم نوآفرینی و کمبود اطلاعات و ابزار لازمه باعث ناموفقیتی کارآفرینان است و یا عدم دسترسی به منابع مالی و انسانی؟ آقای کریس بلاتمن در گزارشی پژوهشی جمع بندی می کند که منابع مالی و ریسک وابسته به کارآفرینی افساری محکمتر از توانایی و مهارت در پیشروی کارآفرینی است.
اما در این گفتمان جای بحث درباره تاثیر محیط و ساختاری که مشوق کارآفرینی باشد خالیست. ساختارهایی نظیر قوانین و مکانیزم لازمه برای بازرسی اجرای قوانین، انتظارات کارآفرینان از دولت و بخش خصوصی و انتظارات جامعه از کارآفرینان و همچنین تشکلهای سیاسی که عضوی طبیعی از اکوسیستم کارآفرینی می باشند می بایست که جزوی از این بحث باشند. محیط و ساختارهای ضعیف دسترسی به منابع مالی/انسانی را مشکلتر وریسک شروع تجارت را برای کارآفرینان بیشتر کرده و مضاعفاً بر روحیه و پتانسیال کارآفرینان تاثیری منفی خواهند داشت.
برای کمک واقعی به موفقیت کارآفرینان بررسی محیط و توانایی این محیط برای رشد کارآفرینان بخشی از ارجعیت های اقتصادی سالم و از لزومات پرورش کارآفرینی در جامعه می باشد.
