مرکز بین المللی تجارت خصوصی

 

 

 

 

 

 

شبکه کاری همتا

به کارگیری مهارت ها

پشتیبانی جامعه

ماندگاری

آموزش

مربیگری

 

مرکز بین المللی تجارت خصوصی
روح تشکیلات اقتصادی* اتاق بازرگانی آمریکا*

 

 

 

کسانی که در تهیه این جزوه کمک کرده اند: 

آنا نادگرودکیویچ

مسئول ارشد برنامه جهانی

میکو ناکا گاکی

مسئول برنامه جهانی

کالین بوئرگر

مسئول برنامه جهانی

لورین سیتروم

دستیار مسئول برنامه جهانی

مولی بریستر

دستیار برنامه جهانی

 

 

 

حق طبع و نشر در سال 2013 برای مرکز بین المللی تجارت خصوصی به ثبت رسیده، و کلیه حقوق مربوطه انحصارا متعلق به این مرکز می باشد.

 

 

 

فهرست مطالب

 

 

 

تقدیر و سپاسگزاری
پیشگفتار

 

1- اهمیت برنامه های جوانان برای اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی

 

2- ایجاد و توسعه برنامه های جوانان: دیدگاه ها، درس ها، و اندازه گیری تأثیرات

 

3- برنامه های کارآفرینی در عمل: مطالعات موردی از سراسر جهان

 

4- انواع دیگر برنامه های اشتغال جوانان

 

منابع بیشتر

پانویس ها

 

 

 

 

 

تقدیر و سپاسگزاری

 

سایپ از سازمان هایی که در زیر نامشان آورده می شود، به سبب در اختیار گذاشتن تجربیات خویش با پروژه های اشتغال و کارآفرینی جوانان، تقدیر و سپاسگزاری می کند.

 

* اتاق بازرگانی آمریکا در آلبانی

* اتاق بازرگانی آمریکا در جمهوری قرقیزستان

* اتاق بازرگانی آمریکا در فیلیپین

* اتاق بازرگانی آمریکا در ترینیداد و توباگو

* اتاق بازرگانی آمریکا در صربستان

* اتاق بازرگانی و صنعت استرالیا

* بنیاد مالی بهاراتیا یووآ شکتی/ کنفدراسیون صنعت هندوستان

* اتاق بازرگانی و صنعت اوستیای شمالی (روسیه)

* جوانان حرفه ای ساحلی (شهر گلف پورت، ایالت میسی سی پی)

* اتاق بازرگانی کلمبیا (شهر کلمبیا در ایالت میزوری)

* کنفدراسیون اتحادیه های شاغلان آلمان (بی دی ای/ BDA) (آلمان)

* بنیاد فیت/ FATE(نیجریه)

* اتاق بازرگانی کلانشهر اکلاهما (شهر اکلاهما در ایالت اکلاهما)

* اتاق بازرگانی منطقه گرین بی (گرین بی در ایالت ویسکانسین)

* اتاق بازرگانی و صنعت یونانی استرالیا

* مؤسسه اینورتیه/ سرمایه گذاری (پرو)

* اتاق بازرگانی و صنعت اسلام آباد (پاکستان)

* فدراسیون شاغلان (جامائیکا)

* وزارت کار و امور اجتماعی (هلند)

* مجمع عمومی جوانان کارآفرین (نپال)

* مجمع عمومی کارآفرینان جوان (نپال)

* اتاق بازرگانی و صنعت راولپندی (پاکستان)

* سمریدهی، بنیاد نیکبختی (نپال)

* فدراسیون صنعت (اطریش) 

* کسب و کار بین المللی جوانان شاهپور

* گروه کارآفرینان جوان آسیا- اقیانوسیه (پاسیفیک)

* کسب و کار جوانان سریلانکا/ اتاق بازرگانی سیلان (نام پیشین سریلانکا)

 

 

 

پیشگفتار

 

رشد چشمگیر اقتصادی درازمدت مستلزم کارآفرینی است. کمااینکه کارآفرین ها مشاغل جدید به وجود می آورند، به توسعه اقتصادی کمک می کنند، و در محیط سالم پشتیبان کسب و کار دارای سهام می شوند. به موازاتی که جوامع سراسر جهان در تلاش و تقلا هستند که پاسخگوی تقاضاهای اشتغال باشند، اهمیت پرورش دادن نسل بعدی کارآفرین ها – چه به شکل ایجاد اشتغال و چه به صورت کارکنان پیشگام در تأسیس مؤسسات اقتصادی-، به شکلی ویژه برجسته و نمایان می شود. 

اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی در پشتیبانی از هر دو شکل کارآفرینی مورد اشاره نقشی حیاتی ایفاء می کنند. چراکه بگونه ای بی نظیر و منحصر بفرد بین دولت هایی که در صدد ایجاد رشد اقتصادی هستند، و بخش های خصوصی جای می گیرند. بخش هایی که مشتاق توسعه نسل جدیدی از کارکنان می باشند.
اتاق ها و اتحادیه های مورد اشاره به عنوان صدا و نماینده جامعه کسب و کار این توانایی را دارند، که از اصلاحات لازم جهت تشویق و ترغیب کارآفرینی طرفداری کنند. در بسیاری از موارد اینگونه اصلاحات در مرکز و قلب منافع جوانان این کشورها قرار دارند.

توانایی افراد جوان در مشارکت در زندگی اقتصادی کشورشان، در سراسر جهان مشکلی جدی و عمده بشمار می رود. کمااینکه بر اساس گزارش سازمان بین المللی کار، امسال از هر هشت جوان یکی بیکار خواهد بود (1) معنی و مفهوم این حرف اینست، که در سراسر جهان 75 میلیون جوان بیکار وجود خواهد داشت. بنابراین شمار آنها نسبت به سال 2007 چهار میلیون افزایش پیدا کرده است. جوانان در رویارویی با موانع و مشکلاتی مانند سیستم آموزشی توسعه نیافته و فاصله ای که در نتیجه آن در کسب مهارت ها به وجود می آید، موانع فرهنگی، و خط مشی های خوب طراحی نشده، شاهد بالا رفتن مستمر میزان بیکاری هستند. میزانی که از رقم متوسط بیکاری کل جمعیت نیز بیشتر می باشد. بیکاری  جوانان می تواند بالقوه سبب عدم ثبات جامعه شود.

با توجه به چالش های مورد اشاره، کارآفرینی جوانان نمایانگر حوزه ای نوین و هیجان بخش در اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی است. چراکه فواید دست اندرکاری جوانان کارآفرین پرشمار می باشند. همچنین اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی می توانند از طریق برنامه های جوانان کارآفرین بنیان و اساس عضویت خود را پیش ببرند، از جامعه کسب و کار پشتیبانی کنند، و نسل بعدی رهبران حوزه صنفی و سهامداران دمکراتیک را، به وجود بیاورند. این اتاق ها و اتحادیه ها که رهبریشان را برنامه های کارآفرینی جوانان به عهده دارند، برای بخش خصوص راه سرمایه گذاری در ثبات اقتصادی، توسعه ظرفیت جوانان، و نسل جدیدی از کارآفرینان را ایجاد می کنند. همچنین دسترسی بسیار آسانتر به نیروی کاری را، به جوانان آموزش می دهند. این آموزش می تواند از طریق آغار کسب و کاری نوین، و یا پیوستن به جامعه صنفی موجود باشد. همچنین به عنوان راهی برای دست اندرکاری اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی در نقش و مسئولیت شرکت ها در قبال جامعه مورد استفاده قرار بگیرد.

احتمال اینکه جوانانی که از نظر اقتصادی توانمند شده اند برای خود و جامعه شان سرمایه گذاری کنند، بیشتر است. همچنین رهبران فعال حوزه کسب و کارها می شوند، و نماینده منافع صنف خود می گردند. چراکه کارآفرینی می تواند افراد جوان را به این سو سوق بدهد، که رهبر فعال اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی بشوند. همچنین ایشان را به سمت ایجاد محیطی بهتر و مبتکرانه تر برای کسب و کارشان هدایت کند.

این کتابچه راهنما مأخد و مرجعی برای اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی و همچنین سایر گروه های کسب و کارمحور  است، که در پی مدنظر قرار دادن برخی از موانع موجود می باشند. موانعی که افراد جوان در هنگام تلاش برای ورود به اقتصاد جوامع خود، با آنها رویرو می شوند. هدف این کتابچه به اشتراک گذاشتن درس های عملی از برنامه های جوانان کارآفرین از سراسر جهان است. همچنین  به عنوان راهنما در پی برآوردن نیاز اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی می باشد، که برنامه های موفقیت آمیز کارآفرینی و اشتغال جوانان را ایجاد کنند و یا توسعه دهند.

روش شناسی

 

اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی در سراسر جهان بیش از دهه هاست، که از جوامع کسب و کاری خود پشتیبانی کرده اند. در سال های اخیر نیز تمرکز بیشتری بر دخیل کردن جوانان قرار داده اند. با اینهمه هنوز شمار برنامه های جاافتاده کارآفرینی و اشتغال جوانان که توسط اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی به اجرا در می آیند، نسبتا کم هستند. این در حالی است، که نشان دادن دیدگاه های کارا اهمیت ویژه ای دارد.
در این کتابچه راهنما چندین نمونه از کشورها و سازمان های گوناگون جمع آوری شده، که درس های عملی و دیدگاه های نوآورانه را استخراج کرده اند.
این کتابچه راهنما بر مبنای گفت و گو با اعضای اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی سراسر جهان، مطالعات موردی، و تقریبا سه دهه همکاری کارشناسان سایپ با اتاق های بازرگانی، اتحادیه های صنفی، و جوانان سراسر جهان، قرار دارد. در عین حال مناسب با اهدافی که این کتابچه راهنما در نظر دارد، مفهوم جوان متغییر می باشد. اما عمدتا به افراد جوانی معطوف است، که سنشان بین 15 تا 30 سال می باشد. 

این کتابچه راهنما به پنج فصل تقسیم شده است. نخستین بخش به چگونگی جاافتادن اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی در حوزه های موجود برنامه ریزی های کارآفرینی جوانان می پردازد. این بخش بر نقش منحصر بفردی تأکید دارد، که اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی در جوامع کسب و کار بازی می کنند. و اینکه چگونه برنامه هایی که از سوی اتاق های بازرگانی پشتیبانی مالی می شوند، می توانند نه تنها برای جوانان سودمند باشند، بلکه به جوامع صنفی گسترده تر نیز فایده برسانند.

فصل دوم دیدگاه های گوناگون و جنبه های محتلف برنامه های نوآوری جوانان و درس های عملی- یا روندهای رو به پیدایش- جمع آوری شده از برآوردهای سایپ از برنامه های جوانان از سراسر جهان را، مورد بحث و بررسی قرار می دهد.

بخش سوم دیدگاه ها و روش ها جهت اندازه گیری تأثیر برنامه های جوانان را مدنظر قرار داده است. فصل چهارم دربرگیرنده شش مطالعه موردی در باره برنامه های کارآفرینی جوانان اهل کشورهای هند، نیجریه، نپال، پرو، روسیه، و سریلانکا، است.

البته تأکید عمده و اصلی این کتابچه راهنما بر کارآفرینی جوانان می باشد. اما در عین حال سایر انواع برنامه هایی هم که به شکلی گسترده تر اشتغال این گروه سنی را مد نظر قرار می دهند، در ساخت ظرفیت جوانان و پشتیبانی از محیط کسب و کار مهم هستند. اینگونه برنامه ها شامل آموزش، رشد و پیشرفت فردی، نمایشگاه مشاغل، و برنامه های در پیوند با ارزیابی  شرایط لازم فنی، اطلاعات، مهارت ها، چگونگی رفتار، ویژگی ها، و سایر شرایط لازم برای احراز مشاغل، می باشند. از آنجا که اینگونه برنامه ها به عنوان برنامه های کارآفرینی از درس های عملی مشابهی استفاده می کنند و اجزای تشکیل دهنده آنها نیز شبیه به یکدیگر است، فصل چهارم به شکل های دیگر برنامه های استخدام پرداخته است.

در عین حال در انتهای این کتابچه راهنما، منابع اضافی در مورد برنامه های ایجاد کارآفرینی و استخدام جوانان موجود هستند.

 

 

 

1

 

اهمیت برنامه های جوانان برای اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی

در چشم انداز اقتصادی توأم با چالشی که پیش روی جوانان است، عوامل زیادی وجود دارند. این عوامل شامل افزایش جمعیت، بحران های اقتصادی جهانی، کمبود منابع، و سایر عوامل، هستند. اما یکی از عوامل اصلی اینست، که مفاهیم رایج کارآفرینی نمی توانند با تقاضای موجود برابری کنند و همخوانی داشته باشند. کمااینکه در بسیاری از کشورها بخش دولتی- که به طور سنتی موتور استخدام است-، دیگر نمی تواند میلیون ها دانش آموخته (فارغ التحصیل) جدید را جذب کند. در نتیجه ممکنست افراد جوان که اغلب در چنبره مشاغل موقت و یا کارهایی اسیرند که چندان مولد نیستند، به ناچار بیکاری و یا کم کاری مزمن را تحمل نمایند. 

کارآفرینی نه تنها زمینه گزینه های مورد نیاز فراوان را برای افراد در جستجوی شغل آماده می کند، بلکه به اقتصادهای کشورها نیز نیرویی دوباره می بخشد (2). بسط و توسعه کارآفرینی بالقوه جوانان نیز می تواند با آموزش ارزش خود ابتکاری و اتکاء به خویش، به افراد این گروه سنی در ایجاد این گزینه ها در وضعیت استخدامی کشور کمک کند. در سراسر جهان سازمان هایی مانند آژانس های بسط و توسعه، دولت ها، و نهادهای غیرانتفاعی، دقیقا به دلیل پرداختن به مسئله بغرنج بیکاری جوانان و پشتیبانی از نیکبختی و بهروزی اقتصادی، کارآفرینی این گروه سنی را ترویج می کنند و ارتقاء می دهند. بسیاری از اینگونه برنامه ها کارگاه های آموزشی و مهارت بخشی، موقعیت های ارتباطی شبکه ای، و برنامه های رقابتی کاری ارائه می دهند، تا در کارآفرینان جوانان انگیزه ایجاد کنند و به آنها آموزش دهند.

برای نمونه در ایالات متحده آمریکا در زمینه برنامه های کارآفرینی جوانان که از سوی بخش خصوصی، سازمان های غیر دولتی، و مؤسسات آموزشی اداره می شود، رسم و سنتی قوی و محکم وجود دارد. کمااینکه بنیاد کافمن برنامه ای دارد، که کارآفرینان طراز اول را از سراسر جهان به ایالات متحده آمریکا می آورد (3). اداره کسب و کارهای کوچک آمریکا هم زمینه آموزش رایگان آن- لاین، ابزار ارزیابی، و راهنمای آغاز کسب و کار را، فراهم کرده است (4). شرکت های بخش خصوصی مانند کاترپیلار نیز برای پشتیبانی از کسب و کارهای کوچکی که در هندوستان و اندونزی از سوی جوانان اداره می شوند، با سازمان های غیرانتفاعی همکاری کرده اند (5). دانشگاه های کالیفرنیا هم در تلاشند به دانشجویان بیاموزند که چگونه به جای احراز یک سمت و شغل، خودشان یک کسب و کار به وجود بیاورند.

البته هر یک از این برنامه ها پرداختن به یک نیاز کارآفرینی در جوامع خود را مدنظر دارند. بااینهمه تنها بخشی از راه حل بشمار می روند. زیرا گرچه سازمان های غیرانتفاعی، ادارات بسط و توسعه، و نهادهای مشابه، برنامه هایی برای پشتیبانی از کارآفرینی جوانان اجرا می کنند، اما به اندازه اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی خبرگی و مهارت تمام و کمال ندارند. چراکه مأموریت ویژه این اتاق ها و اتحادیه ها ترویج و ارتقاء کارآفرینی است، و مبنای آنها را اعضایشان تشکیل می دهند.

ابتکارات کارآفرینی که از سوی اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی به عهده گرفته شده اند، در شکل دادن و ایجاد پیوندهای قوی و محکم بین نسل های قدیمی و جدید کارآفرین ها نقشی حیاتی دارند. چراکه تشکیلات اقتصادی متوسط از این ظرفیت برخوردار نیستند، که خودشان برنامه ها را اجرا کنند و توسعه بدهند. اما برنامه های جوانان و تعامل اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی به سبب نقش خود در جامعه، از برنامه های مشابه سازمان های دیگر متمایز و مجزا می باشند.

 

2

ایجاد و توسعه برنامه های جوانان: دیدگاه ها، درس ها، و اندازه گیری تأثیرات
دیدگاه ها در مورد برنامه های جوانان

برنامه های کارآفرینی و اشتغال جوانان شکل های پرشماری دارند. کمااینکه طیفی از کارگاه های آموزشی رسمی تا رقابت های صنفی و ابتکاراتی را دربرمی گیرند، که امکان کارآموزی عملی را برای افراد جوان فراهم می کنند. بنابراین گزینش اینکه چه نوع برنامه ای برای یک اتاق بازرگانی و اتحادیه صنفی کارا است، به عوامل گوناگون از نیازهای جامعه گرفته تا ظرفیت سازمانی بستگی دارد. یک برنامه خوب طراحی شده، با راهبرد (استراتژی) و زمینه محلی همخوان است. همچنین در آنها جا می افتد. مراحل تشخیص چنین برنامه ای دو عامل هستند. نخستین عامل مشخص کردن و تعیین تمرکز برنامه ای می باشد. دومی ایجاد برنامه ای است، که راه حل ارائه می کند. همچنین ریشه مسائلی را مد نظر قرار می دهد، که جامعه صنفی با آن روبرو می باشد.

تعیین تمرکزبرنامه ای

تعیین دقیق چالشی که جوانان محلی و اصناف با آن روبرو هستند و برنامه های مورد اشاره آن را مد نظر قرار خواهند داد، به تنظیم اهداف قابل دسترسی برای برنامه های جوانان کمک می کند. پرسش های مهمی که در خلال اندیشیدن در مورد برنامه های این گروه سنی مطرح می شوند، عبارتند از: نیازها و اهداف جوانان در جامعه ما کدامند؟ نیازها و اهداف اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی چیستند؟ آیا سازمان ما منابع لازم برای اجرای برنامه ای را در اختیار دارد، که این نیازها را برطرف کند؟  

برای پاسخ دادن به این پرسش ها، تعامل با هدف سهامداران برنامه – جوانان- حیاتی بشمار می رود. کمااینکه در هر ابتکار ایجاد و توسعه، اجرای موفقیت آمیز به تنظیم و به قاعده درآوردن برنامه ای بستگی دارد، که به شکلی موفقیت آمیز دیدگاه های جوانان و خدمت به نیازهای آنها را مدنظر قرار می دهد. آگاهی از اینکه افراد این گروه سنی می خواهند از این برنامه ها چه دستاوردی داشته باشند؟، با چه چالش هایی روبرو هستند؟، و اهداف درازمدتشان چیست؟، به ایجاد یک برنامه موفقیت آمیز برای آنها کمک می کند.

دیگر نکته مهم این می باشد که تعامل با جوانان یک روند، و نه رخدادی غیرمعمول، است. بنابراین به موازاتی که یک برنامه پیش می رود و گسترش می یابد، برای درک اهداف و نیازهای کلی این گروه سنی و همچنین بازتاب دیدگاه های کنونی آنها، ایجاد گفت و گوی مستمر بین اتاق های بازرگانی و جوانان اهمیت دارد.
یه همین ترتیب باید در مورد جامعه اصناف نیز پرسش هایی را مطرح کرد. اینکه اهداف این جامعه چیست، و ملزومات رسیدن به آنها کدامند؟ چگونه جوانان می توانند، در دستیابی به این اهداف نقش داشته باشند؟

درک زمینه محلی، نقشی بزرگ در این روند دارد. کمااینکه ممکنست، روشی برای یک اتاق بازرگانی در هندوستان کارایی داشته باشد. اما برای یک اتحادیه صنفی در جامائیکا چنین نباشد. بنابراین اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی بهتر می توانند از طریق ارزیابی و در نظر گرفتن واقعیت های محلی که امکان دارد بر برنامه های جوانان تأثیرگزار باشند، برنامه ای را آماده کنند که کلیه طرف های شرکت کننده به اهداف خود برسند.

ارائه راه حل

در هنگام ایجاد راه حل برای یک مسئله نه تنها در نظر گرفتن اهداف جوانان و جوامع صنفی اهمیت دارد، بلکه سازماندهی برنامه ای که به جای معلول ها به علت های مسئله مورد نظر بپردازد نیز، مهم می باشد. زیرا برنامه ای که تنها معلول ها را در نظر بگیرد، به اندازه برنامه ای که هم به معلول ها و هم به ریشه علت ها بپردازد، موفقیت آمیز نخواهد بود.
برای نمونه اگر موضوع مهم در حوزه کار این می باشد که جوانان مهارت های خاصی را که برای اشتغال لازمست ندارند، برنامه ای که حاوی اجزای همراه با آموزش عملی و یا خدمات همخوان با مشاغل برای افراد این گروه سنی است، از برنامه ای که تنها می کوشد آنها را با کارفرمایان بالقوه جفت و جور کند، موفقیت آمیزتر خواهد بود. 

کسب موقعیت های دیرپا برای جوانان مستلزم آنست، که به فراسوی برنامه های منفرد نظر داشته باشیم. چراکه بیکاری جوانان تقریبا همواره نتیجه چالش های عمیق تر بنیادین می باشد. بنابراین به جای دست زدن به اقدامی که می تواند برای شمار محدودی از افراد مفید باشد، ایجاد تغییرات مناسب در روند خط مشی و بهبود اوضاع محیط صنفی، بیشتر تأثیر مثبت دارد. زیرا  شامل شمار بیشتری از جوانان می شود. برای نمونه می توان به فساد رایج اشاره کرد، که امکان دارد عامل دلسرد کننده عمده ای برای جوانان باشد (7). در نتیجه پرداختن قاطع به فساد، می تواند سبب تغییر فرهنگ سرمایه گذاری شود. تغییری که به نوبه خود برای کارآفرینی مفیدتر است. فکر کردن به اینکه تلاش های مدافعانه یک اتاق بازرگانی و یا اتحادیه صنفی  چگونه می تواند یک برنامه جوانان را تکمیل کند و بالعکس، می تواند در مجموع راهبرد یک سازمان را تأثیرگزارتر کند.

البته مدنظر قراردادن مسائل بنیادین هدفی مهم و درازمدت است، که از طریق عملکردهای در سطح ملی و محلی به دست می آید. با اینهمه در بسیاری از کشورها مهار فساد یا سایر مسائل بنیادین، با انجام کارهای مورد نظر در یک برهه کوتاه در سطح محلی آغار می شود. کمااینکه برنامه های کارآفرینی جوانان راهی برای کمک به پشتیبانی از محیطی مناسب برای کارآفرینی از پایین به بالا فراهم می نماید. در عین حال پس از پایان رسمی برنامه به وجود آوردن برنامه ای که جوانان را دست اندر کار می کند (مثلا از طریق شبکه فارغ التحصیلان)، برای ایجاد تغییرات دیرپا و برنامه های ماندگار تر اهمیت دارد.

اجزای تشکیل دهنده برنامه های جوانان

هیچ دستورالعمل از پیش تعیین شده ای برای یک برنامه جوانان موفقیت آمیز وجود ندارد. بنابراین ممکنست برنامه ای که در یک منطقه کارایی دارد، در جایی دیگر تکراری یا بی ربط باشد. با اینهمه برخی از اجزای تشکیل دهنده در بسیاری از برنامه های جوانان مشترکند. کمااینکه پژوهش ها و بررسی های سایپ در مورد اشتغال جوانان در سراسر جهان نشان داد، که بسیاری از برنامه های این قشر سنی کم و بیش شامل چهار مقوله مکمل یکدیگر یعنی آموزش، به کارگیری مهارت ها، مربیگری، و شبکه های همتا، هستند.

آموزش: استخدام جهت انجام بسیاری از کارها، بدون آموزش غیرممکن است. برنامه های آموزشی می توانند به جوانان مهارت های بنیادین را بیاموزند. مهارت هایی که در طول عمر و یا مالکیت کسب و کارشان، به صورت عامل بالقوه ای در خدمت اشتغال آنها باشند. تعیین نوع آموزشی که بیشترین مزیت را برای جوانان داشته باشد، در تسهیل برنامه آموزشی مؤثر اهمیت دارد. آموزش عملی، آموزش شفاهی، مدیریت دفاتر و ادارات، و ایجاد و توسعه برنامه کسب و کار، از انواع چنین برنامه هایی هستند. 

برنامه های آموزشی در ایجاد و توسعه کارآفرینی جوانان از اهیمت ویژه برخوردارند. یادگیری تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار، مقررات، و سرمایه گذاری و امور مالی، همگی برای آغاز کسب و کار اهمیت حیاتی دارند. اما در بسیاری از اوقات این مهارت ها بخشی از دروس رایج نیستند. فراتر اینکه در صورتی که جوانی در یک جامعه مهارت های لازم برای پیوستن به بازار کار را نداشته باشد، موانع آغاز کسب و کار برای خودش نیر بیشتر می شوند. زیرا آموزش ابزاری را که کارآفرینان مشتاق و بلندپرواز به آنها نیاز دارند تا رؤیاهای خود را به واقعیت تبدیل کنند، در اختیار ایشان قرار می دهد. همچنین می تواند زمینه بلندپروازی های لازم برای کسب اعتمادی را که آنها برای نوآوری، مخاطره کردن، و به انجام رساندن طرح کسب و کاری که بدان نیاز دارند، برایشان فراهم کند.

بکار گیری مهارت ها: کارآموزی و برنامه های آموزشی تنها می توانند تا جایی پیش بروند، که جوانان را برای محیط دنیای واقعی کسب و کار آماده کنند. زیرا غیرممکنست که برای دانشجویان محیط واقعی کسب و کار، رقابت ها، و مراحل نخست کار عملی را، به طور کامل شبیه سازی کرد. بااینهمه انواع برنامه های مربوطه می توانند، به کارآفرین های جوان آموزش بدهند که برای موفقیت باید چه کرد. برای نمونه می توان به رقابت های تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار اشاره کرد. طرح هایی که بر اساس مهارت های تهیه می شوند، که امکان دارد افراد جوان در برنامه آموزش کارآفرینی آنها را یاد بگیرد. کارآموزی عملی به این گروه سنی این امکان را هم فراهم می کند، که با محیط کاری آشنا شوند. همچنین سبب آشنایی ایشان با کارفرمایان آینده و مربیان بالقوه می شود.

مربیگری: اگر بپذیریم که آماده کردن جوانان برای کارآفرینی مانند ساختن یک خانه است و آموزش زیربنای آن خانه می باشد، مربیگری نیز چهارچوب و اسکلت این ساختمان بشمار می رود. چراکه به کارآفرین ها کمک می کند، از طریق پشتیبانی، کار شبکه ای، و اطلاعات و مهارت های کسب شده، خانه رؤیاهای خود را بنا کنند. زیرا مربیان سرفصل هایی را برای کارآفرین ها تدارک می بینند، که ایشان می توانند در هنگام سختی به آنها مراجعه نمایند. طیف چنین سرفصل هایی از راهنمایی های لازم گرفته تا تجربیات خود مربیان، دیدگاه ها و اظهارنظرهای دیگران در باره هدایت و سیر در جهان کسب و کار، تا دوستان وهمپیمانانی برای کارآفرین ها را، دربرمی گیرد(8). 

در عین حال مربیان نه تنها به خودی خود منابع قابل مراجعه می باشند، بلکه راهنماهای مهم برای سوق دادن کارآفرین ها به سمت منابع ویژه ای نیز هستند. منابع ویژه ای که ممکنست، این کارآفرین ها به آنها نیاز داشته باشند. همچنین این افراد را به خبرگان و متخصصان مربوطه وصل می کنند. در عین حال مربیان می توانند به کارآفرین های جوان یاری نمایند، تا توان بالقوه کسب و کار خود را گسترش دهند. همچنین این مسئله را در نظر بگیرند، که امکان دارد تصمیمات صنفی چگونه در یک راهبرد درازمدت تر و بزرگتر جا بیفتند. در عین حال می توانند روابط صنفی را تسهیل نمایند، و مدافع کارآفرین های جوانی باشند، که هنوز شبکه های کاری تثبیت شده ندارند.  

 

 

شبکه های همتا: البته در هر زمینه صنفی ایجاد ارتباطات کاری برای افراد حیاتی است. اما این امر به ویژه برای کارآفرین ها اهمیت دارد. چراکه اینگونه ارتباطات موقعیت هایی برای ایده های جدید، نوآوری، و رشد، به وجود می آورند (9). البته پیوستن به شبکه های حرفه ای موجود گزینه ای برای کارآفرین های جوان بشمار می رود. اما امکان دارد، چنین گزینه هایی در کشورهای رو به توسعه وجود نداشته باشند. در نتیجه ایجاد شبکه ای سازنده برای برنامه جوانان می تواند به کارآفرین ها کمک کند که انگیزه خود را حفظ نمایند، با یکدیگر در تماس باشند، و آموزش های کارآفرینی خویش را ادامه دهند.
یکی از راه هایی که برنامه های کارآفرینی می توانند شبکه ها را حفظ و نگهداری کنند، از طریق گروه های فارغ التحصیل است. در عین حال رسانه های اجتماعی حفظ ارتباط را آسان تر کرده اند. بگونه ای که اینک ابزاری ارزشمند برای حفظ و نگهداری ارتباط بین گروه های فارغ التحصیل می باشند. کمااینکه زمانی که یک برنامه و یا کارگاه آموزش به پایان می رسد، شبکه های فارغ التحصیل ها می توانند به سازمان کمک کنند تا تماسشان با شرکت کنندگان حفظ شود، سرگذشت موفقیت ها را با یکدیگر در میان بگذارند، و مربیان و مدرسان فارغ التحصیل را استخدام کنند. چنین روشی در برنامه کارآفرینی جوانان پرو موسوم به امپرنده آهورا کارایی کاملا خوبی داشته است. در این برنامه فارغ التحصیل ها تماس هایشان را از طریق یک گروه فعال فیس بوکی حفظ کردند، و اخبار را در شبکه های همتا به اشتراک گذاشتند. در بخش مطالعات موردی می توانید بیشتر در این باره بخوانید، که چگونه برنامه مورد اشاره از کار شبکه ای فارغ التحصیل ها بهره برده است.

درس های عملی 

برنامه های گوناگون موفقیت آمیز کارآفرینی جوانان، مشحصه های مشترکی دارند. کمااینکه هنگام تلاش برای ایجاد و توسعه اینگونه برنامه ها درشرایط جدید، از تعهد سهامداران گرفته تا ایجاد برنامه برای محیط مناسب محلی، به ساخت بنیانی محکم کمک می کنند.

تعهد از سوی سهامداران چندگانه

در بین تمامی ویژگی های که بر برنامه های کارآفرینی جوانان تأثیرگزار هستند، گسترش تعهد در شکل و مشارکت با جامعه محلی عوامل کلیدی موفقیت بشمار می روند. عواملی که به استقرار نوآوری های مورد نیاز و تقاضاهای جامعه کمک می کنند.  فهرست برنامه های بالقوه سهامداران طولانی است، و شامل اصناف محلی، مدارس و دانشگاه ها، سازمان های غیردولتی، و دولت های محلی، می باشد. حفظ و نگهداری شبکه گسترده سهامداران، شبکه ای مفید جهت پشتیبانی از مشارکت کنندگان در برنامه ها به وجود می آورد. همچنین می تواند پشتیبانی لازم برای سازماندهنگان یک شبکه طبیعی را ایجاد کند.

درک محیطمحلی

نمی توان ابتدا به ساکن یک برنامه موفقیت آمیز جوانان در جامعه ای را در یک جامعه دیگر به کار گرفت، و انتظار داشت که عملکرد و نتیجه ای مشابه داشته باشد. به عبارت ساده تر اینگونه نوآوری ها را نمی توان از بالا به پایین، و تولید انبوه کرد. بنابراین در هنگام ایجاد و گسترش برنامه های با هدف ایجاد مهارت ها و ظرفیت جوانان کارآفرین، برنامه های موفقیت آمیز با آگاهی کامل از ویژگی های محیط محلی طراحی می شوند.
البته در نظر گرفتن حقایقی که محیط محلی را تشکیل می دهند، مشکل است. اما برنامه موفقیت آمیز کارآفرینی جوانان مسائلی مانند قابلیت و در دسترس بودن این گروه سنی، نهادهای محلی که از پیش در دسترس جوانان بوده اند، قابل دوام بودن برنامه، اینکه این برنامه کجا بنیانگزاری شده، و همچنین این امر را در نظر می گیرند، که برنامه باید از چه کسی کمک بخواهد. در عین حال ضرورت دارد، چنین برنامه ای بر اساس مهارت های جهان واقعی طرح ریزی شود. یعنی مهارت های که مورد تقاضای کارآفرین های جوان هستند.

روند انتخاب رقابتی

برای موفقیت آمیز بودن هر برنامه کارآفرینی جوانان، رفتن در پی شرکت کنندگان بالقوه و سپس به اجرا درآوردن روند شناسایی مستعدترین درخواست کنندگان، یکی از مهمترین بخش ها بشمار می رود. سازماندهندگان می توانند با ایجاد یک سیستم و یا یک سری استاندارد که مشارکت کنندگان باید از آنها برخوردار باشند، احراز اطمینان کنند که این شرکت کنندگان تعهد و توانایی استفاده کامل از فرصت کارگاه های آموزشی و تجربیات ارائه شده را دارند. برنامه همچنین می تواند اهداف بنیانگزاران و یا شرکای صنایعی خاص را شناسایی کند.

فراتر اینکه یک روند انتخاب رقابتی این اجازه را می دهد که درخواست کنندگانی که از علائق، معلومات، و یپشینه مطلوب  برخوردارند، شناسایی شوند. نمونه چنین روندی در نهاد کسب و کار جوانان سریلانکا (وای بی اس ال) مورد استفاده قرار گرفته است. برنامه وای بی اس ال بگونه ای طراحی شده بود، که جوانان دارای شرایط نامساعد را هدف قرار دهد و به آنها کمک کند. یعنی جوانانی که به منابع و مهارت های صنفی دسترسی نداشتند. جزئیات این روند انتخاب رقابتی وای بی اس ال در ادامه، و در بخش مطالعات موردی مورد بحث و بررسی قرار می گیرد.

 

 

برنامه های آموزشی برای مربیان

یکی از مسائلی که در بسیاری از برنامه های مربیگری از آن چشم پوشی می شود، این حقیقت است که اگر شخص از پیش آمادگی نداشته باشد، صرف مهارت و معلومات در یک زمینه حتی می تواند در هنگام مربیگیری کردن چالش برانگیز باشد. به همسن سبب است که بسیاری از برنامه های موفیفت آمیز شامل اجزایی هستند، که به مربیان کمک می کنند توانایی خود برای تدریس را افزایش و گسترش دهند.

قابلیت دوام داشتن

ایجاد یک برنامه کارآفرینی جوانان قوی و منسجم وقت می برد. زیرا اینگونه برنامه ها از طریق گنجاندن درس های آموخته شده در هر چرخه کاری، قوی تر و منسجم تر می شوند. بنابراین فارغ التحصیلان برنامه هایی که برای یکدیگر پشتیبانی، نصیحت و راهنمایی، و همچنین شبکه های حرفه ای تدارک می بینند، می توانند در خلال زمان تأثیر برنامه را نیز افزایش دهند. پس می توان گفت که یکی از ویژگی های برنامه های موفقیت آمیز کارآفرینی جوانان، نمونه و الگوی عملیات قابل دوام است. چنین نمونه و الگویی به چهار حوزه کلیدی می پردازد، که به قابل دوام بودن برنامه موفق کمک می کنند:

 

• ·         نمونه و الگوی قابل دوام
  تأمین اعتبارات مالی رایج ترین مشکلی است که سازمان دهندگان در زمانی که در پی ایجاد یک برنامه دراز مدت قانونی و برحق می باشند، با آن روبرو می شوند. با این حال در صورتی که نمونه و الگوی برنامه از منابعی که معمولا برای برنامه های کارآفرینی در دسترس هستند بهره برداری کند، چنین موردی چالش به حساب نمی آید. مثلا بیشتر برنامه ها در بخش مطالعات موردی این کتابچه راهنما تأیید می کنند، که آموزش کارآفرینی به جوانان در جوامعشان در مجموع به نفع اقتصاد و به ویژه اصناف می باشد. در نتیجه اصناف محلی، سازمان هایی که حمایت مالی می کنند، و دولت های محلی، از این ابتکارات پشتیبانی بعمل آورده اند. در عین حال انتظار می رود که شرکت کنندگان در این برنامه ها مانند مشارکت کنندگان در هر برنامه دیگر، شهریه بپردازند.

 

• ·         کمک بهشرکت کنندگان پس از پایان برنامه و منافع برنامه برای آنها
  ادامه ارائه کمک و مزایا به شرکت کنندگان در برنامه های جوانان پس از پایان آنها نه تنها تأثیر این برنامه ها را طولانی تر می کند، بلکه به به جوانان یاری می نماید که نیروی تحرک خود راحفظ کنند. همچنین به ایجاد برخی از مهارت ها و شبکه ها ادامه دهند. کمک های پسابرنامه می توانند طیفی از کمترین تلاش های لازم برای آغاز یک گروه فیس بوکی فارغ التحصیلان، تا ادامه ارتباطات فرد با فرد با شرکت کنندگان را در بر بگیرند. زیرا حداقل فایده داشتن یک خط مشی و یا سیتسمی که همچنان با فارغ التحصیلان در تماس باشد، اینست که می تواند در احراز اطمینان از این مسئله مؤثر باشد که برنامه رخدادی منفرد و منحصر به یک زمان خاص نیست. بلکه فارغ التحصیلان راهی برای در تماس باقی ماندن با یکدیگر، و کارکنان برنامه دارند.

 

• ·         کارکنان تمام وقت + داوطلبان
  یک پروژه درست طراحی شده، تنها به اندازه اجرای خود خوب و مناسب است. این مسئله به رهبری و اجرای کارکنان کلیدی بستگی دارد. معمولا کارکنان حرفه ای از سازمان های غیرانتفاعی هراس دارند، و ممکنست همزمان دست اندر کار چند پروژه باشند. بنابراین احراز اطمینان کردن از رهبری متعهد و کارکنان دارای کارایی، اهمیت حیاتی دارد.

 

• ·         اطلاع رسانی گسترده  در مورد برنامه و سرگذشت های موفقیت آمیز
  در خلال دوره یک پروژه، ارتباطات مؤثر و سرگذشت های موفقیت آمیز- مانند شمار جوانان شرکت کننده و اینکه پس از برنامه چند کسب و کار به راه افتادند- اجازه می دهد، اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی موضوعی را که این برنامه به آن می پردازد، ترویج نمایند. همچنین موفقیت آن را به آگاهی سهامداران پروژه برسانند. سرگذشت های موفقیت آمیز به شرکت کنندگان برنامه اعتبار می بخشند. همچنین کمک های پشتیبانی کنندگان مالی و سازمان های مشارکت کننده را به نمایش می گذارند. برای ترویج یک پروژه و بیان حکایت آن، راه های پرشماری از جمله از طریق مقالات خبری، بیانیه های مطبوعاتی، وبلاگستان ها، و رسانه های اجتماعی (فیس بوک و توئیتر)، وجود دارند. در عین حال می توان از طرق گوناگونی تأثیرات پروژه را نقل کرد. نقل سرگذشت های منافع انسانی و اطلاعات پروژه، از جمله این راه ها بشمار می روند.

 

• ·         اندازه گیری تأثیرات
  تعیین تأثیرات یک برنامه جوانان به دلایل پرشماری از اهمیت برخوردار است. مشخص نمودن اینکه کدام یک از جنبه های برنامه کارایی داشت و کدامیک نداشت، می تواند به ساخت برنامه  ای بهتر و مناسب تر کمک کند. سرگذشت های موفقیت آمیز هم می توانند توجه رسانه ها و آگاهی عموم را جلب نمایند، و سبب ترغیب افزایش شمار بیشتری از تأمین کنندگان اعتبارات مالی شوند. فراتر اینکه بهبود بخشیدن به محیط کسب و کارها در مقایسه با تأثیر یک برنامه واحد برای شرکت ها و افراد خاص، بر شمار بسیار بیشتری از افراد و شرکت ها تأثیر مثبت می گذارد. اندازه گیری تأثیرات تغییرات بنیادین می تواند، سبب تسهیل اهداف نوین برای آینده برنامه ها و کمک به توسعه راهبرد کلی اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی برای جوانان شود.

 

اینک این پرسش ها پیش می آیند، که اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی چگونه می توانند تأثیرات برنامه های کارآفرینی جوانان خود را اندازه گیری کنند؟ و چطور تعیین می نمایند، که آیا برنامه ای موفقیت آمیز بوده است؟
پیش از اجرای برنامه داشتن تصویری روشن در این مورد که انسان چگونه یک نتیجه و پیامد موفقیت آمیز را تصور می کند، اهمیت دارد. این مسئله فراتر از پرسش ارزیابی است. چراکه پاسخ آن به نحوه پیشبرد فعالیت های برنامه و اینکه چگونه اهداف بیان می شوند، شکل می دهد. دو پرسش ساده که می توانند در این مورد مفید و دلالت کننده باشند، بدین قرارند: “در اثر این پروژه چه تغییراتی به وجود می آید؟” (مثلا آیا جوانان بیشتری کسب و کار به راه خواهند انداخت؟ آیا جوانان بیشتری اشتغال پیدا خواهند کرد؟) . دومین پرسش اینست، که “خوب که چه؟” (چرا برنامه اهمیت دارد؟ چگونه اعضای یک اتاق بازرگانی، مردم، و یا هردو، منفعت گسترده ای از آن می برند؟) 

یک برنامه موفقیت آمیز کارآفرینی جوانان باید بگونه ای طراحی شود، که فراسوی بازده های کوتاه مدت را هم مدنظر قرار دهد. به عبارت دیگر بر تأثیرات دراز مدت جهت کمک به تغییرات سطح سیستم هم تمرکز نماید، که برای جوانان سودمند است.

هر پروژه باید برای داشتن تأثیرات ماندگار در رهبری محلی، حوزه سیاسی و اجتماعی مربوطه، و دوام آوردن، تأثیرگزار باشد. زیرا این احتمال بیشتر است که برنامه هایی که چنین اجزای متشکله ای دارند، در آینده اعتبارات مالی، معلومات، و استعدادهای بیشتری را، جذب کنند. همچنین آن دسته از برنامه های جوانان که می توانند به ایجاد نسل جدیدی از رهبران و کارآفرین های موفق کمک کنند، به ساخت نسل نوینی از مربیان، تأمین کنندگان اعتبارات مالی، داوطلبان، و هواداران نیز، یاری می رسانند.

 

 

3

 

برنامه های کارآفرین در عمل: مطالعات موردی از سراسر جهان  

برنامه های کارآفرینی جوانان که از سوی اتاق های بازرگانی، اتحادیه های صنفی، و سازمان های وابسته اجرا می شوند، دارند برای بهبود محیط کسب و کارها در سراسر جهان کار و تلاش می کنند. مطالعات موردی زیر به هندوستان، نیجریه، پرو، نپال، روسیه، و سریلانکا، مربوط می شوند. 

برای اینکه بتوانیم این موارد را با هم مقایسه کنیم، همه آنها به ترتیبی مشابه سازماندهی شده اند. یعنی ابتدا مروری خلاصه بر سال آغاز به کار آنها، اجزای متشکله برنامه های جوانان، روند فرستادن درخواست، نمونه های تأمین اعتبارات مالی، و تأثیرشان، داریم. برای برخی از آنان بخش جنبه های نوآوری هم وجود دارد. هدف این است که قسمت های ویژه ای از برنامه را که منحصر بفرد و شایان توجه می باشند، مشخص و پررنگ کنیم.

بخش برنامه جوانان از طریق اجزای تشکیل دهنده آن یعنی آموزش، به کارگیری مهارت ها، مربیگری، و کار شبکه ای که پیشتر در همین کتابچه راهنما در مورد آنها بحث و بررسی کرده ایم، بیشتر تبیین می شوند. گروه بندی اجزای تشکیل دهنده یک برنامه با استفاده از این روش آشکار می سازد، که چرا و چگونه این اجزا برای برنامه های کارآفرینی جوانان اهمیت دارند. این گروه بندی همچنین به استفاده کنندگان از این کتابچه راهنما این اجازه را می دهد، که به آسانی برنامه های گوناگون آموزش، به کارگیری مهارت ها، مربیگری، و کار شبکه ای را، مورد استفاده قرار دهند.

در اینجا مهم است که توجه شود که اینگونه نیست، که همه برنامه ها شامل تمامی این اجزای تشکیل دهنده باشند. همچنین ترتیب این اجزا در آنها متفاوت است. با اینهمه مورد توجه قرار دادن این اجزاء در هر مطالعه موردی، بررسی بیشتر را ساده تر می کند. همچنین سبب آگاهی از درس های عملی می گردد، و اجازه می دهد که نمونه ها برای گسترش تأثیر برنامه های کارآفرینی جوانان پدیدار شوند.

 

هندوستان: بنیاد مالی بهاراتیا یووآ شکتی (بی وای اس تی)

سازمان: بنیاد مالی بهاراتیا یووآ شکتی (بی وای اس تی) سازمانی غیرانتفاعی و وابسته به کنفدراسیون صنعت هندوستان
سی آی آی) است. این سازمان به کارآفرینان جوان کمک می کند، که با راهنمایی مربیان ایده های کسب و کاری خود را در تشکیلات اقتصادی ماندگار ایجاد نمایند و توسعه دهند. جوانانی که متعلق به اقشاری از جامعه هستند، که از نظر اقتصادی محروم می باشند.

سال آغاز فعالیت: 1992

برنامه جوانان: بی وای اس با کارآفرینان جوانی همکار می کند که متعلق به قشرهایی از جامعه هستند، که از نظر اقتصادی محروم می باشند. این سازمان به اینگونه جوانان پشتیبانی مالی، مربیگری، و برنامه های آموزشی، ارائه می دهد. این برنامه دو سال طول می کشد، و در خلال سال ها بیش از 2 هزار و 500 کارآفرین در آن شرکت کرده اند. میزان متوسط وام پرداختی به کارآفرین ها 7 هزار دلارست. این افراد برا ی دریافت این وام نیاز به پرداخت پیش قسط و یا گذاشتن وثیقه ندارند. 

 

 

* مربیگری: بی وای اس تی مربی هایی را از قسمت های متنوع سازمان های بخش خصوصی در اختیار کارآفرینان قرار می دهد. مربیان بالقوه باید در ابتدا یعنی پیش از آغاز کار خود با شرکت کنندگان بی وای اس تی، در کارگاه های آموزشی حضور یابند. رابطه بی وای اس تی با سی آی آی سبب شده، منابع بسیاری از داوطلبان متعلق به تشکیلات اقتصادی کوچک و متوسط (اس ام ئی اس)، و همچنین شرکت های بزرگ چند ملیتی در اختیار بی وای اس تی قرار بگیرد. مربیان بی وای اس تی برای هماهنگی داشتن با مفاهیم سنتی دوره کارآموزی در هندوستان، عملکرد خود را تنها به راهنمایی های در پیوند با کسب و کار محدود نمی کنند. کمااینکه در حوزه های گوناگون راهنمایی ارائه می نمایند، و اغلب با کارآموزان خود رابطه شخصی ماندگاری ایجاد می کنند. رابطه ای که فراتر از محدوده های مذهب، جنسیت، و تقسیم بندی های اجتماعی- اقتصادی، است. در حال حاضر بی وای اس تی تقریبا 3 هزار داوطلب دارد. داوطلبانی که در جنبه های گوناگون برنامه هایش از جمله مربیگری واقعی کارآفرینان، و روندی مشخص مشارکت می کنند. روندی که در خلال آن تعیین می شود، چه کسانی در این برنامه ها شرکت نمایند.

* آموزش: مربیان در خلال برنامه شان با بی وای اس تی و همچنین برنامه های آموزشی به کارآفرینان چگونگی ثبت و نهایی کردن کسب و کارشان، برقراری حاکمیت شرکتی صحیح در این کسب و کارها، و ادغام مسئولیت اجتماعی با فعالیت های صنفیشان را، آموزش می دهند. معمولا مربیان و کارآفرینان در خلال یک دوره دو ساله، ده بار با یکدیگر دیدار می کنند. همچنین کارآفرینان در انواع گوناگون کارگاه های آموزش های مدیریت کسب و کار مانند حسابداری، بازاریابی، وامور در پیوند با مالیات، شرکت می نمایند. این کارآفرینان کسب و کارهای گوناگونی مانند نشر، عروسک سازی، تولید لوازم آرایش، و ساخت شیر سویا را، آغاز کرده اند.

* کار شبکه ای: بی وای اس تی از شبکه بین المللی سی آی آی بهره می برد. کمااینکه نمایندگان بی وای اس تی مدل ها و نمونه های خود را در جلسات سایر اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی خارج از هندوستان نیز ارائه می دهند. فراتر اینکه وقتی اتاق های بازرگانی خارجی به این کشور می آنید، اغلب با کارآفرینان بی وای اس تی و مسئولان برنامه های محلی آن جلسه می گذارند. در واقع به خاطر سی آی آی، بی وای اس تی با بسیاری از  اتاق های بازرگانی ارتباط دارد.

 

 

* روند درخواست: درخواست برای مشارکت در بی وای اس تی برای کارآفرینان جوان روندی پر رقابت است. کمااینکه تنها 10 درصد علاقمندان اولیه، در نهایت دعوت به شرکت می شوند. بی وای اس تی به عنوان نخستین گام برای جذب نیرو و گزینش، از طریق حضور در نهادهای صنفی، سازمان های غیرانتفاعی مردمی، سازمان های صنعتی، و همچنین پوشش رسانه ای کارآفرینان موفق، در مورد برنامه های خود اطلاع رسانی می کند.

 

سپس افراد علاقمند به برنامه در نشست های 20 تا 30 دقیقه ای با مربیان دیدار می نمایند. در خلال این دیدارها مربیان ارزیابی می کنند که ایا متقاضی آمادگی آن را دارد که کارآفرین شود، یا ندارد. سپس بی وای اس تی در روندی دقیق از محل کار متقاضیان دیدار به عمل می آورد، و مهارت های کارآفرینی ایشان را ارزیابی می کند.

 

گرچه حتما لازم نیست که شرکت کنندگان بی وای اس تی دیپلم دبیرستان خود را گرفته باشند، اما باید تا اندازه ای با سواد باشند. همچنین ضرورت دارد، که سنشان بین 18 تا 35 سال باشد. بی وای اس تی به آن دسته از متقاضیان که انتخاب نمی شوند نیز، مشاوره هایی ارائه می دهد. درون مایه این مشاوره ها اینست که این افراد جوان باید چه کنند، که در خارج از برنامه های بی وای اس تی کارآفرین شوند.

 

* تأمین اعتبار مالی: بخش اعظم اعتبار مالی بی وای اس تی از کمک های مالی اهدایی شرکت ها و پشتیبانی کنندگان مالی تأمین می شود. این سازمان از هیئت مدیره خود برای جمع آوری اینگونه کمک ها بهره می برد. البته اخیرا از کسب و کارها و حمایت کنندگان مالی خارج از هندوستان نیز، تقاضای کمک کرده است. همچنین در مورد مقولاتی مانند مربیگری، رخدادها و سمینارهایی برگزار می کند. در این میان شرکت های بزرگ پشتیبان مالی سمینارهایی هستند، که برای بی وای اس تی کمک های مالی جمع آوری می کنند.

 

 

*  تأثیر: امروزه بی وای اس تی گسترش پیدا کرده و هشت گروه در دهلی، منطقه روستایی هاریانا، چنای، منطقه روستایی تامیل نادو، پان، حیدرآباد، منطقه روستایی ماهاراسترا، و آسام، دارد. همچنین برای حدود 2 هزار و 550 کارآفرین اعتبار مالی تأمین کرده، و برای 25 هزار تن کارآفرینی نموده است. در عین حال در کل کشور 75 هزار جوان از طریق برنامه های آموزشی و ارجاع دادنشان به نهادهای مناسب، از خدمات بی وای اس تی بهره مند شده اند. هدف این سازمان اینست که کارآفرینان جوان نه تنها به سطح خودکفایی برسند، بلکه از طریق ایجاد ثروت و کارآفرینی، به جامعه هم کمک های ارزشمند کنند. بی وای اس تی در این زمینه بسیار موفق عمل کرده است. کمااینکه 95 درصد کارآفرین هایش هم سرمایه و هم کارآفرینی خود را 13 برابر کرده اند.

* جنبه های نوآوری: یکی از موفقیت آمیزترین نوآوری های بی وای اس تی واحدهای سیار مربیگری آن است. چراکه به جای آنکه کارآفرینان جوان از مناطق روستایی به شهرها یعنی جایی سفر کنند که اغلب مربیانشان در آنها سکونت دارند، واحدهای سیار مربیگری راهی را برای گروهی از مربیان در نظر گرفته که به محل کار کارآفرین ها سفر نمایند. یعنی مناطقی که پیشترها به سبب دوری راهشان امکان فراهم آوردن استفاده از مربیان برای ساکنان آنها کاری دشوار بود. البته پیشترها سی آی آی تنها راهکارهای حمایتی مانند فناوری، سفر مدیریت، و هزینه ارتباطات را، برای بی وای اس تی تأمین می کرد. اما اینک روند همکاری خود را گسترش داده، و به طور مستقیم به کارآفرینان بی وای اس تی خدمات ارائه می کند. کارگاه های آموزشی مشورتی، برنامه های آموزشی، و سایر کارهایی از این دست، از جمله اینگونه خدمات بشمار می روند.

برای به دست آوردن آگاهی های بیشتر در این مورد به تارنمای www.bystonline.org مراجعه کنید.  

 

نیجریه: بنیاد فیت/ FATE

 

سازمان: بنیاد فیت/ FATEسازمانی غیرانتفاعی است، که توسط بخش خصوصی اداره می شود. این بنیاد در ماه مارس سال 2000 توسط آقای فولا آدئولا رئیس بانک ودیعه و ضمانت/ Guaranty Trust Bank و با پشتیبانی گروهی از صاحبان کسب و کار نیجریه، و همچنین رهبران جامعه مدنی از شرکت های چندملیتی، شرکت های حقوقی، بانک ها، و مؤسسات تأمین اعتبارات مالی کوچک، تأسیس شد. در واقع این بنیاد در واکنش به چالش های بیکاری، بنیانگزاری گردید. چالش هایی که سبب فقر در این کشور بودند. مأموریت فیت اینست که از طریق ترویج کسب و کارها و ایجاد و گسترش کارآفرینی در بین جوانان نیجریه، تولید ثروت کند.

 

سال آغاز فعالیت: 2000

 

برنامه جوانان: البته فیت نوآوری های زیادی دارد. اما وظیفه اصلیش برنامه کارآفرین های مشتاق (ای ئی پی)، برنامه کارآفرین های در حال پیدایش (ئی ئی پی)، و دوره های کوتاه کارآفرینی (اس ئی سی)، است. هر یک از این برنامه ها کارآفرینان را در مقاطع گوناگون کاری خویش مد نظر قرار می دهند. کمااینکه ای ئی پی یک دوره چهار ماهه فشرده آموزش عملی کسب و کار، و برنامه آموزشی جهت کارآفرینی می باشد. ئی ئی پی هم یک برنامه آموزش مدیریت اجرایی برای بیست و پنج کارآفرین در حال پیدایش بین سنین 30 تا 45 سال است. یعنی افرادی که دست کم در مدیریت کسب و کار پنج سال تجربه دارند، و درآمد سالانه کسب و کارشان دست کم 65 هزار و 500 دلار می باشد.
برنامه اس ئی سی نیز شامل عموم مردم می شود که از راهنمایی های رهبران کسب و کارهایی بهره ببرند، که در حوزه های ویژه صنعتی صاحب نظر و خبره هستند.

 

* آموزش: برنامه ای ئی پی شامل کلاس هایی است، که امکان برپایی آنها با کمک داوطلبان – حرفه ای های ماهر و توانا- فراهم می شود. یعنی افرادی که برنامه شان شامل دروس عملی، کارگاه های آموزشی اصول فناوری اطلاعات (آی تی)، جلسات مربیگری، خدمات مشورتی، و دسترسی به کتابخانه فیت، است. این برنامه هفته ای دو بار و در مجموع به مدت شش ساعت به اجرا درمی آید. شرکت کنندگان در آن نیز عمدتا کارآفرین ها و کسانی هستند، که در طول روز اشتغال دارند. به همین سبب این برنامه به صورت کلاس های شبانه انجام می شود.
ئی ئی پی به یک سری برنامه تقویتی عملی در مورد مقولاتی از راهبرد کسب و کار گرفته تا مدیریت و تجزیه و تحلیل مخاطرات، شبکه های کاری، اخلاقیات، و سایر مقولات، پیوند دارد.
ای ئی پی برخلاف ئی ئی پی شامل راهنمایی ها در مورد تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار و یا مربیگری نمی شود. مگر اینکه یکی از شرکت کنندگان چنین درخواستی داشته باشد. زیرا در واقع شرکت کنندگان در ای ئی پی سه روز در هفته و روزی سه یا چهار کلاس دارند. هر یک از این کلاس ها دو ساعت طول می کشد.

 

 

اس ای سی هم یک برنامه آموزشی است. در نشست های هفته ای دو بار آن مقولات گسترده ای مورد بحث و بررسی قرار می گیرند. مقولاتی که برای نیازهای گسترده کارکنان شرکت های کوچک و متوسط مفید هستند. کمااینکه سرفصل هایی که در برنامه های پیشین اس ئی سی مورد بحث و بررسی قرار گرفتند، شامل خدمات به مشتریان، مهارت های برقراری ارتباط، تصمیم سازی، حل مشکلات، و راهبردهای مالی برای دوران بلاتکلیفی، می شد. در هر دوره اس ئی سی حدود 20 تن شرکت می کنند، که تقریبا 50 درصدشان زیر 40 ساله هستند.

 

* مربیگری: فیت برای تمامی برنامه های خود بر شبکه های قوی افراد حرفه ایش اتکاء دارد، که به عنوان داوطلبان در زیر عنوان مدرسان، مربیان، مشاوران، و یا هر سمت دیگری، خدمت می کنند. کمااینکه از هنگام بنیانگزاریش تا کنون، شمار کادر مربیان و داوطلبان بخش خصوصی آن از 100 به 2 هزار و 500 تن افزایش پیدا کرده است.

 

 

فیت داوطبان خود را از طریق جستجو در سازمان هایی جذب می کند، که برنامه های مسئولیت شرکتی دارند. سپس کارکنان فیت در این مورد به رهبران اصناف گزارش ارائه می کنند. هدف اینست، که انها درک نمایند داوطلبانشان می توانند چه کارهایی برای فیت انجام دهند. در نهایت نیز برای کسب و کارهایی که مایلند برایش داوطلب بفرستند، برنامه آموزش مدرسان ترتیب می دهد. بسیاری از داوطلبان تجربیات خیلی مثبتی از این برنامه ها دارند. در نتیجه 50 درصد مربیان حرفه ای جدید از سوی داوطلبان کنونی و پیشین معرفی و توصیه می شوند. داوطلبان فیت بر اساس میزان سطح مهارت، و ارتباط معلومات و تجربیاتشان به زمینه های مربوطه، در برنامه های آن شرکت می کنند.    

 

* کار شبکه ای: یکی از اجزای اصلی تشکیل دهنده برنامه ئی ئی پی مجمع اصناف آن است. این مجمع کنفرانسی کوچک می باشد، که در خلال آن شرکت کنندگان در مورد مسائل صنفی با حرفه ای های برجسته نیجریه بحث و گفت و گو می کنند. مجمع مورد اشاره در نقاط گوناگون از سالن های کنفرانس هتل ها گرفته، تا مراکز گردهمایی ها تشکیل می شود. همچنین حرفه ای های بخش های گوناگون به کلاس ها نیز سر می زنند، تا شرکت کنندگان را در اطلاعات کسب و کارهای خود سهیم سازند. در نتیجه به این شرکت کنندگان کمک می شود که به جای اینکه معلوماتشان در حد کسب و کارهای خودشان باقی بماند، از سایر اصناف نیز درس هایی بیاموزند.

 

* روند درخواست: همه ساله 250 تن در برنامه ای ئی پی شرکت می کنند. این افراد فارغ التحصیلان مؤسسات آموزش عالی هستند، که بین 22 تا 40 سال سن دارند. البته میزان درخواست های رسیده برای شرکت در این برنامه، بیش از ظرفیت فیت است. به همین سبب برای علاقمندانی که هنوز کسب و کار خود را راه اندازی نکرده اند، مسائلی عنوان می گردد. مثلا از آنها خواسته می شود، مفهوم کلی کسب و کار مورد نظر خود را توضیح دهند. در عین حال سوألاتی هم از ایشان پرسیده می شود. این پرسش ها از جمله شامل اینست که بگویند، چرا می خواهند کسب و کار راه بیندازند؟ و آن چیست که سبب می گردد، از همین حالا کسب و کار خود راه انداری نکنند؟

 

در مرحله بعد فرم های درخواست بررسی، و با افراد مصاحبه حضوری یا تلفنی می شود. روند انتخاب شرکت کنندگان در برنامه فیت از بین متقاضیان، توسط داوطلبان (مشاوران و فارغ التحصیلان) این بنیاد صورت می گیرد. مصاحبه ها در دو جلسه سه نوبت انجام می شوند. متقاضیان براساس عملی بودن ایده های خود (تجربیات فنی و امکان بازاریابی)، تجربیات پیشین کارآفرینی (در صورتی که چنین تجربیاتی داشته باشند)، و میزان آمادگی برای آغاز کسب و کار خود بلافاصله پس از پایان برنامه (در صورتی که هنوز کسب و کاری نداشته باشند)، مورد ارزشیابی قرار می گیرند.

 

*  تأمین اعتبار مالی: فیت از تمامی شرکت کنندگان در برنامه هایش می خواهد، شهریه مختصری بپردازند. این شهریه ها معمولا جوابگوی کلیه هزینه های این برنامه ها نیستند. اما سبب احراز اطمینان از درست اندرکاری، و تداوم حضور شرکت کنندگان می شوند. در برخی از برنامه ها این شهریه به عنوان وثیقه گرفته، و بنابراین پس از پایان برنامه به شرکت کنندگان پس داده می شود. در واقع تقریبا هزینه 80 درصد از برنامه ها یا از سوی خود فیت و یا توسط هر سازمانی پرداخت می گردد، که در حال همکاری با این بنیاد است.

 

در عین حال  تأمین اعتبار مالی پروژه ها اندکی با هم تفاوت دارند. مثلا فیت می تواند همه ساله بر مبنای شایستگی های آن دسته از کارآموزان برنامه های ای ئی پی که از این امکان برخوردار نیستند که از پس پرداخت هزینه تقریبا 310 دلاری این کلاس ها برآیند، بورسیه تحصیلی تأمین کند. این بورسیه ها عمدتا از سوی نهادها و سازمان های بخش خصوصی تأمین می شوند، که شمار آنها همه ساله متفاوت است. در عین حال صاحبان کسب و کارهای منفرد نیز برای کارآموزانی که به حرفه آنها علاقمند باشند، بورسیه می دهند. همچنین سازمان های محلی اعتبار مالی بیشتر دوره های اس ئی سی را تأمین می کنند.

 

*  تأثیر: فیت برنامه های خود را از طریق روزنامه خبری سالیانه اش، برنامه های جذب نیرو در دانشگاه ها، آگهی در روزنامه ها، و رسانه های اجتماعی ترویج می کند. این بنیاد به سرعت رشد کرده است. بگونه ای که تا سال 2011 از طریق دی ئی پی و ئی ئی پی بیش از 2 هزار و 702 تن از این برنامه ها فارغ التحصیل شده اند. در حال حاضر 65 درصد فارغ التحصیلان ای ئی پی کسب و کارهای خود را دارند، و در عین حال به طور متوسط چهار نفر را هم استخدام کرده اند. فارغ التحصیلان ای وی پی در حوزه صنایعی مانند مزرعه داری، تولیدی، و فناوری، به خدمت مشغولند. برخی از آنان نیز مدارس و یا مراکز پزشکی به راه انداخته اند.

 

فیت همچنین 26 هزار و 628 تن را در کارگاه های آموزشی نیمه روزه و ویژه آموزش داده است. 700 نفر از حرفه ای ها و کارشناسان بخش خصوصی را هم به عنوان داوطلبان کمک کار، مربی، و مشاور، بسیج نموده است.

 

برای به دست آوردن آگاهی بیشتر در این مورد، به تارنماهایwww.fatefoundation.com و www.facebook.com/fatefoundatio مراجعه کنید.

 

 

پرو: مؤسسه اینورتیه (سرمایه گذاری)

 

سازمان: سازماندهندگان برنامه امپرنده آهورا در پرو، مؤسسه محلی و غیرانتفاعی اینورتیه (سرمایه گذاری) و یک دانشگاه محلی هستند. برنامه ای که از ظرفیت و منابعی برخوردار می باشد، که می توانند از بیش از هزار تن پشتیبانی کنند.

 

سال آغاز فعالیت: 2008

 

برنامه جوانان: امپرنده آهورا برنامه آموزش رهبری و کارآفرینی به دانشجویان دانشگاه های پرو است، که اهل مناطق روستایی این کشور می باشند. در این برنامه توانایی ها و ابزار لازم برای آغاز کسب و کار، کسب درآمد، و ایجاد اشتغال محلی، به شرکت کنندگان آموزش داده می شود.

 

* آموزش: امپرنده آهورا به بهترین دانشجویان دانشگاه ها از سراسر پرو، رهبری، دمکراسی، اقتصاد بازار، و تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار را، آموزش می دهد. این برنامه یک برهه سه تا پنج ماهه (در مجموع شامل 90 ساعت آموزش) می باشد، که به سه بخش تدریس، تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار؛ سخنرانی از سوی کارآفرین های موفق، دانش پژوهان برجسته، و رهبران سیاسی؛ بازدیدهای علمی از شرکت های بزرگ، کارگاه ه های آموزشی که از سوی رهبران جوان اهل لیما اداره می شوند؛ و همچنین مراسم پایانی، تقسیم می شود.

 

لازم است که کارآموزان برای فارغ التحصیل شدن از امپرنده آهورا و گرفتن مدرک آن، برای دانش اموزان دبیرستانی و یا دانشجویان دانشگاه های جوامع خود کارگاه های آموزش کارآفرینی و رهبری سازمان دهند. هدف از این کار به اشتراک گذاشتن معلومات و ارزش های برنامه امپرنده آهورا است. تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار، دیگر مقوله لازم برای تکمیل این برنامه می باشد.

 

* بکارگیری مهارت ها: شرکت کنندگان باید با سایر کارآموزان منطقه خود، طرحی برای کسب و کار تهیه و آماده نمایند. به همین سبب کارآموزان در جلسات 12 هفته ای تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار مجازی با یک مربی شخصی (که معولا یک رهبر کسب و کار موفق از منطقه محل خودشان است) حضور پیدا می کنند. ده نفری که به دوره نهایی راه می یابند، پروژه های خود را به یک هیئت داوری ارائه می دهند. در مراسم پایان دوره به ارائه کنندگان سه طرح کسب و کار که بهترین ها هستند، جایزه نقدی پرداخت می شود. این افراد همچنین از این موقعیت بهره مند می گردند، که طرح های خود را برای  تأمین اعتبار مالی به یک مؤسسه اعتباری محلی ارائه کنند.

 

* مربیگری: مربیان معرفی شده از سوی مراکز تحصیلات عالی و بخش صنفی، از جانب مؤسسه اینورتیه برگزیده می شوند. سپس در خلال این برنامه و پس از پایان آن به کارآموزان (به صورت حضوری و مجازی) کمک می نمایند تا طرح های کسب و کار خود را تهیه، آماده، و همچنین جرح و تعدیل، کنند. شبکه فارغ التحصیلان نیز از این ظرفیت برخوردار است، که به کسب و کارهای جدید آموزش آن-لاین و مربیگیری ارائه دهد.

 

* کار شبکه ای: بیش از 6 هزار تن اطلاعات به روز شده در زمینه های در یپوند با از موارد عمومی گرفته تا کارآفرینی، و فعالیت های ویژه برنامه فارغ التحصیلان را، از طریق فیس بوک دریافت می کنند. یک گروه فیس بوکی دیگر فارغ التحصیلان نیز در مورد اخبار و اطلاعات در پیوند با رخدادهای مربوط به این دسته، جنب و جوش زیادی دارد. از فارغ التحصیل هایی که کسب و کار خود را آغاز کرده اند، دعوت به عمل می آید که در فعالیت های کارآفرینی مشارکت کنند.

 

 

فعالیت هایی که از سوی مؤسسه اینورتیه اجرا می شوند، شامل هفته کارآفرینی، مجمع اقدامات مخاطره آمیز، و رقابت های موسوم به چالش بی آی دی، هستند. همچنین از کارآموزان دعوت به عمل می آید، که در نمایشگاه کارآفرینی شرکت کنند. این نمایشگاه در پایان سومین دوره های آموزشی برگزار می شود. در نمایشگاه مورد اشاره کارآموزان دارای کیوسک می باشند. همچنین از این توانایی برخوردارند، که نشان دهند به عنوان کارآفرین چه فعالیت هایی می کنند.

 

سرانجام اینکه مؤسسه اینورتیه در سپتامبر 2012 نخستین کنفرانس فارغ التحصیلان خود را برگزار کرد. هدف از این کنفرانس ارتقاء، ترویج، تقویت، و اتحاد شبکه فارغ التحصیلان امپرنده آهورا، بود.

 

* روند درخواست: پس از یک روند رقابتی گزینش که شامل امتحان توانایی و روحیه کارآفرینی، ایده های کسب و کار،  نمایه (پروفایل) شخصی، و مصاحبه حضوری است، حدود 120 کارآموز ساکن خارج از لیما پایتخت پرو برگزیده می شوند. سپس در یک دوره سه ماهه، 90 ساعت کلاس را می گذرانند. انتخاب این افراد از اماکنی بجز پایتخت و نقاط تجاری به برنامه مورد اشاره این توانایی را می دهد، که کارآفرینی را به نقاطی بسط دهند که بیش از همه به آن نیاز دارند. کمااینکه مناطق روستایی و شهرهای کمتر توسعه یافته که از نظر اقتصادی آسیب پذیرترند، از جمله اینگونه نقاط بشمار می روند.

 

* تأثیر: از هنگامی که امپرنده آهورا در سال 2008 کار خود را آغاز کرد، موفقیت های آن شامل موارد زیر بوده است:

 

• ·         حدود 500 کارآموز مستقیما آموزش دیده اند، و بیش از 12 هزار تن نیز در مدارس و دانشگاه ها از تأثیرات ناشی از فعالیت های چندجانبه آن بهره مند شده اند. چراکه براساس برنامه اجباری کارگاه های آموزش کارآفرینی و رهبری که از سوی دانش آموزان و دانشجویان منطقه خود سازمان داده شده بودند، از ثمرات آنها بهره بردند.

 

• ·         بیش از 130 کسب و کار ایجاد شده، و یا در دست ساخت هستند. چندین فقره از این کسب و کارها از پشتیبانی های مالی شرکت های مانند کردیسوشیا بهره مند گشته اند، که همکار مالی امپرنده آهورا است. موفق ترین کسب و کارها هم جوایز محلی و ملی برده اند.

 

• ·         بر اساس پژوهش ها و شواهد موجود، در نتیجه برپایی این برنامه دیدگاه ها و برداشت های کارآموزان در مورد دمکراسی و اقتصاد بازار تغییر پیدا کرد.

 

برای به دست آوردن آگاهی بیشتر در این مورد، به تارنماهای http://www.emprendeahora.org، https://www.facebook.com/EmprendeAhoraOficial، و http://leading-practices.cipe.wikispaces.net/ Instituto+Invertir%2C+Peru مراجعه کنید.

 

 

نپال: سمریدهی، بنیاد نیکبختی

 

سمریدهی، بنیاد نیکبختی به عنوان سازمانی غیرانتفاعی تحت قانون شرکت های نپال به ثبت رسیده است(11). مأموریت سمریدهی ترویج و ارتقای ایده های آزادی مدنی، سیاسی، و اقتصادی، از طریق خط مشی توصیه کردن (مبتنی بر پژوهش مستقل)، برنامه های آموزشی، و مشارکت عموم برای یک نپال آزاد و نیکبخت، می باشد. 

سال آغاز فعالیت: 2009

 

برنامه جوانان: در دانشگاه های نپال مزایای کارآفرینی و اقتصادهای بازار- محور به افراد جوان آموزش داده می شود. زیرا در واقع به سبب تأثیرات افکار مائوئیستی به طور کلی مفاهیم بازار آزاد به عنوان “مقوله ای بد” تلقی می گردند. هدف برنامه آرثالایای سمریدهی اینست که از طریق آنچه در پی می آید، این مشکل را حل کند:

 

1- تغییر ساختار فکری جوانان در مورد بازار اقتصاد- محور

 

2- آموزش مفاهیمی به دانشجویان که بیشتر قدر کارآفرینی و کسب و کار را بدانند.

 

آرثالایا یک کارگاه آموزش پنج روزه است، که به جوانان مهارت های لازم برای کارآفرین شدن، ایجاد فرصت های نوین، و تزریق ایده های جدید به اقتصاد نپال را، تعلیم می دهد. شرکت کنندگان در این کارگاه آموزشی در روند یک گزینش دقیق، و از بین دانشجویان دوره کارشناسی (لیسانس) و کارشناسی ارشد (فوق لیسانس) نقاط گوناگون نپال انتخاب می شوند.

 

* آموزش: برنامه شامل کارگاه های آموزشی برای کمک به افراد جوان است، تا اهمیت کارآفرینی و همچنین الزامات ضروری برای ایجاد کسب و کار را درک کنند. فعالیت های این برنامه شامل مباحث و مشاجرات تقلیدی (به تقلید از مباحث و مشاجرات واقعی به منظور تمرین عملی آنها)، شبیه سازی کسب و کار، مباحث و مشاجرات در پیوند با خط مشی، مطالعات موردی، و سخنرانی کارشناسان، می باشد. درون مایه این مباحث و مشاجرات شامل امکانات برای نیکبختی نپال، نقش قانون و جو کسب و کار، مدیریت نیروهای انسانی با انگیزه، سیاست های دولت در مورد بازارها، چگونگی عملکرد بازارها، نقش دولت، و مهارت های رهبری، است.

 

* بکارگیری مهارت ها: البته کارآموزان آرثالایا به صورت نظری در کارگاه های آموزشی اطلاعات و معلومات کسب می کنند. اما درعین حال در شبیه سازی کسب و کارها نیز دست اندر کار می شوند. در خلال این شبیه سازی ها کارآموزان کسب و کارهای خویش را اداره می کنند. به این ترتیب که برخی از آنان به صورت مشتری و بعضی دیگر به شکل فروشنده، تمرین عملی دارند. در چنین بازاری کارآموزان با ایده های نوآورانه ای مشارکت می کنند که بتوانند ضمن  برطرف کردن نیازهای مشتریان، سود هم ببرند. این شبیه سازی همچنین دربردارنده مسائلی مانند سیستم های پیشرفته مالیاتی، مالیات های زیاد برای برخی از کالاها، و اعتصاب های اجباری هم هستند، که کسب و کارهای واقعی با آنها روبرو می باشند. چنین تمرین هایی به کارآموزان کمک می کند که اهمیت مسائلی را که در کارگاه های آموزشی مورد بحث و مطالعه قرار می دهند، ملکه ذهن خویش سازند.

 

 مربیگری و  کار شبکه ای: یکی از اجزای تشکیل دهنده آرثالایا حفظ شور و شوق، و نگهداری جوانان پس از پایان برنامه آموزشی است. به همین منظور این برنامه مربیگری و کار شبکه ای را تشویق کرده است. فارغ التصیلان آرثالایا پس از بازگشت به دانشگاه های خویش برای به مشارکت گذاشتن و آموزش دادن آگاهی های خود به سایر همدانشگاهی هایشان در مورد مسائل در پیوند با کارآفرینی، باشگاه های اشتغال زایی ایجاد کرده اند. در این باشگاه ها فیلم های مستند به نمایش درمی آید، و با کارآفرین های برجسته گفت و گو ترتیب داده می شود. همچنین خبرنامه هایی انتشار پیدا می کنند، که مسائل و رخدادهای در پیوند با کارآفرینی را پوشش می دهند.

 

 

از دیگر سو فارغ التصیلان آرثالایا بلافاصله پس از پایان این برنامه به مدت شش ماه با مربیان موفق کارآفرین در پیوند با مجمع اصناف نپال، جفت و جور می شوند. هدف اینست که تجربیات عملی بیشتری کسب کنند، و بازخوردهای بیشتری دریافت نمایند.

 

* روند گزینش متقاضیان: برای هر دوره آرثالایا 24 کارآموز برگزیده می شوند. افرادی به عنوان شرکت کنندگان در این برنامه انتخاب می گردند، که سنشان بین 18 تا 26 باشد. روند گزینش در مراحل گوناگون صورت می گیرد. ابتدا گروه کمیته گزینش تشکیل می شود، که اعضای آن مسئول انتخاب شرکت کنندگان هستند. مرحله نخست کار این کمیته اعلام دریافت تقاضانامه است. فرم های درخواست از طریق رسانه های مختلف چاپی و الکترونیکی (آن-لاین) توزیع می شوند. پس از دریافت فرم های پر شده، یک روند کوتاه فهرست بندی صورت می گیرد. این روند براساس شایستگی های متقاضیان که خودشان در فرم ها نوشته اند، انجام می شود. در عین حال از این فرم ها برای ارزیابی سطح معلومات متقاضیان، و علاقه آنها به کارآفرینی استفاده می گردد.

 

در خلال روند گزینش توصیه های فارغ التصیلان پیشین آرثالایا مورد توجه و مدنظر قرار می گیرند. این کار از آن رو انجام می شود، که گروهی مساعد برای شکل دادن به باشگاه کارآفرینی آماده گردد. هدف از این آمادگی، پیش بردن این باشگاه است.
شرکت کنندگان با پیشینه های گوناگون برگزیده می شوند. کمااینکه از بین دانشجویان دوره کارشناسی و کارشناسی ارشد از رشته های محیط زیست گرفته، تا مدیریت و اقتصاد مراکز تحصیلات عالی دولتی و خصوصی هستند. پس از این گزینش یک بحث و گفت و گوی کوتاه جمعی بین انتخاب شدگان این مرحله صورت می گیرد. گام بعدی مصاحبه است. به این مفهوم که با هر متقاضی مصاحبه می شود، و علایق و تعهد وی نسبت به آموختن، مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرد. گزینش نهایی پس از این مصاحبه ها انجام می شود.

 

 *  تأمین اعتبار مالی: اعتبارات مالی برنامه آرثالایا از طریق دریافت شهریه از متقاضیان و همچنین کمک های مالی شرکت ها، افراد محلی، و دانشگاه هایی تأمین می شود، که این توان بالقوه را مشاهده می کنند، که این برنامه بر جوانان و بهبود اقتصاد نپال در آینده تأثیر می گزارد.  

 

* تأثیر: برنامه آرثالایا تا کنون نتایج زیر را به بار آورده است:

 

• ·         از آغاز اجرای برنامه آرثالایا در سال 2009، بیش از 360 تن از آن فارغ التصیل شده اند.

 

• ·         بیست و چهار باشگاه واحدهای اقتصادی از سوی فارغ التصیلان آرثالایا در دانشگاه های مربوطه شکل گرفته اند.

 

• ·         بیش از 40 تن از فارغ التصیلان آرثالایا کسب و کار خودشان را راه اندازی کرده اند. یک شرکت برگزاری مراسم، یک آژانس مسافرتی، و یک مغازه عمده فروشی دستگاه های دندانپزشکی و جراحی، از جمله این کسب و کارها هستند.

 

برای به دست آوردن آگاهی بیشتر در این مورد، به تارنمای http://samriddhi.org/page.php?id=11 مراجعه کنید.

 

 

روسیه : اتاق بازرگانی و صنعت اوستیای شمالی (سی سی آی ان ئو)

 

سازمان:  اتاق بازرگانی و صنعت اوستیای شمالی (سی سی ان ئو)

 

سال آغاز فعالیت: 2009

 

برنامه جوانان: سی سی ان ئو روسیه با هفت اتاق بازرگانی منطقه ای در قفقاز شمالی همکاری کرد، تا برنامه نسل جدید یعنی آموزش افراد جوان را آغاز نماید. افرادی که فارغ التحصیلان مراکز آموزشی فنی و حرفه ای هستند. این افراد در پی آن بودند که با کمک های دریافتی از این اتاق ها برای راه اندازی کسب و کار خود، این کسب و کارها را آغاز نمایند.

 

* آموزش: شرکت کنندگان به مدت 100 ساعت در مورد درون مایه های اصلی کارآفرینی موفقیت آمیز یعنی راهبرد تهیه و آماده نمودن طرح های کسب و کار و راه اندازی واحدهای اقتصادی جدید، دانش مالی و اقتصادی، کارآفرینی در جوامع دمکراتیک، رشد حرفه ای و رهبری، حق مالکیت و مؤسسات بازار آزاد، مؤسسات دمکرایتک، و نقش قانون، آموزش می بینند.

 

 

کارآموزان افردی جوان هستند، که دارای پیشینه و مهارت های فنی و حرفه ای می باشند. جوانانی که در غیر این صورت موقعیتی برای آموختن کسب و کار و اقتصاد برایشان فراهم نمی شد. در صورتی که این ظرفیت را دارند، که خدمات مورد نیاز در این زمینه ها را ارائه بدهند. برنامه مورد اشاره مهارت ها و دسترسی آنها به سرمایه هایی را فراهم می آورد، که به ایشان کمک می کند که آغاز کسب و کار خود را مدنظر قرار دهند.

 

* روند گزینش متقاضیان: لازمست شرکت کنندگان بالقوه برای حضور در برنامه فرم درخواست پرکنند. در این فرم شرح دهند، که چرا مایلند در این برنامه حضور داشته باشند؟ همچنین بنویسند، که امیدوارند برای تلاش در چه نوع کارآفرینی در این برنامه شرکت کنند؟ البته در مرحله عمل بیشتر آنها پذیرفته می شوند. چراکه هدف تشویق کارآفرینی در بین نسل جوان است. مهمتر از همه اینکه در خلال این روند از اینکه شرکت کنندگان بالقوه به برنامه مورد اشاره علاقه دارند، احراز اطمینان می شود.

 

*  تأمین اعتبار مالی: اعتبار مالی برنامه نسل جدید با سرمایه گذاری مشترک اداره گسترش بین المللی آمریکا (یو اس ای آی دی)، بنیاد خیریه ملی برای دمکراسی، و همیاری هفت اتاق بازرگانی، تأمین شد.

 

 * تأثیر: این برنامه و سایر برنامه های انجام شده از سوی آموزش مربیان، به بیش از 700 فرد جوان تعلیم داده اند، که مشتاق کارآفرین شدن بودند. از بین دستاوردهای بسیار برنامه کارآموزان می توان به گروهی چهار نفره از فارغ التحصیلان آن اشاره کرد، که یک کمک مالی بلاعوض 1 میلیون و 200 هزار روبلی (معادل 41 هزار و 381 دلار آمریکا) دریافت نمودند. این کمک برای آغاز مزرعه کاشت و برداشت خیار در محلی به آنان اهداء شد، که پیشتر مزرعه ای اشتراکی در دهکده سانگژا بود.

 

 

سریلانکا: کسب و کار جوانان سریلانکا (وای بی اس ال)  

 

سازمان: کسب و کار جوانان سریلانکا (وای بی اس ال) سازمانی مستقل و زیرمجموعه اتاق بازرگانی سیلان (نام پیشین سریلانکا) است. هدف کسب و کار جوانان سریلانکا پرداختن به محرومیت اجتماعی- اقتصادی جوانان متعلق به اقشار دارای شرایط نامساعد می باشد. به همین سبب برنامه ای با اجزای متفاوت برای آنها دارد، که امکان دسترسی به اعتبارات مالی و همکاری مربیگرانه را برای جوانان فراهم می کند. دبیرخانه ملی وای بی اس ال در اتاق بازرگانی سیلان (سی سی سی) قرار دارد.

در سال 2007 سی سی سی یک راهبرد گسترده ملی برای وای بی اس ال ترتیب داد. این برنامه عضو معتبر کسب و کار بین المللی جوانان (وای بی آی) است، که شبکه ای جهانی متشکل از سارمان های غیر انتفاعی می باشد، و به افراد جوان کمک می کند، تا کسب و کار خود را آغاز نمایند و گسترش دهند.  

 سال آغاز فعالیت: 2007

 

برنامه جوانان: گستره کاری وای بی اس ال شامل جوانان بین 18 تا 35 ساله می شود، که کسب و کار خود را آغاز نمایند و یا برای گام بعدی تشکیلات اقتصادی موجود تأمین اعتبار کنند. جوانانی که بخواهند از این اعتبار استفاده نمایند، باید ایده ای مناسب برای کسب و کار داشته باشند.

 

 

اما به سبب تعلق به اقشار دارای شرایط نامساعد مانند محرومیت اجتماعی و نداشتن ضامن یا وثیقه، نمی توانند از بانک ها وام بگیرند. مدیریت منطقه با توجه به ظرفیت یرنامه منطقه و موجود بودن وام های اعتباری، تناسب داشتن، متغیرهای کمک های اعتباری از جمله مناطق جغرافیایی مورد نظر، میزان اعتبار، و مدت بازپرداخت، در مورد میزان وام تصمیم می گیرد. معمولا وام نخست حداکثر 50 هزار روپیه سریلانکا تقریبا معادل 380 دلار آمریکا است. وای بی اس ال باید با نرخ استاندار بهره وای بی آی که سالانه 13 درصد است، همخوانی داشته باشد. این نرخ بسیار کمتر از 20 تا 22 درصدی می باشد، که بانک های تجاری و مؤسسات مالی کوچک دریافت می کنند. این بانک ها و مؤسسات انتظار دارند، وام های گرفته شده در مدت 12 ماه بازپرداخت شوند. وام هایی که میزان اقساط آنها نیز، زیاد است. در مقابل بیشتر وام هایی که وای بی اس ال می دهد، در کنار نرخ بهره بسیار کمتر، برای راه انداختن کسب و کار می باشد.

 

 

در عین حال امکان دارد با توجه به ابعاد و پیشرفت کسب و کارها، وام بیشتری برای گسترش این کسب و کارها و یا تنوع بخشیدن به آنها نیز داده شود. از وام گیرندگان خواسته می شود، حساب بانکی باز کنند. آنها همچنین تشویق می گردند، که امورات مالی خود را از طریق بانک ها انجام دهند. در نتیجه با سیستم های بانکی نیز آشنایی پیدا می کنند.

 

* آموزش: وای بی اس ال با همراهی بانک موسوم به اجاره استاندارد برنامه های آموزش مالی سازمان داده است، تا در مورد استانداردهای حسابداری و الزامات بانکداری آگاهی رسانی کند. وای بی اس ال بگونه ای مستمر به زمینه های نوین وارد می شود. همچنین با یاری اداره رسمی آموزش مهارت های سازمان بین المللی کار موسوم به “کسب و کار خود را آغاز کنید و بهبود بخشید” که برنامه رسمی آموزش مهارت ها می باشد، برنامه های آموزشی برای جوانان کارآفرین را آغاز کرده است.

 

* مربیگری: وای بی اس ال علاوه بر فراهم آوردن اعتبارات مالی، جوانان کارآفرین را با اصناف و کسبه با تجربه جفت و جور می کند. این اصناف و کسبه برای آنها حالت مربی پیدا می نمایند. زیرا مربیگری جزء خدمات پشتیبانی بشمار می رود، که از سوی وای بی اس ال ارائه می شوند. این مربیگری برای جوانان ارزشمند است. چراکه در حوزه کسب و کار به راهنمایی نیاز دارند. همچنین از آنجا که مربیان در وای بی اس ال حسی از مسئولیت هم به وجود می آورند، وسیله آسان شدن رونق اعتبار آن را نیز فراهم می کنند.

 

متقاضیان برای داشتن مربی از دو طریق عمل می نمایند. یعنی یا از مربیان سال های پیش تقاضای همکاری می کنند. یا اینکه کمیته مربیان و برنامه مدیریت با توجه به پیشینه این متقاضیان و ماهیت کسب و کار آنها، مربی مناسبی برای ایشان برمی گزینند.

 

نقش مربیان شامل موارد زیر می شود:

 

• حفظ ارتباط های ماهانه با افرادی که مربیگری آنها را به عهده دارند، در خلال دوازده ماه نخستی که این افراد وام می گیرند. پس از سپری شدن این مدت و برای هر وام دیگری در آینده، تماس ها به صورت گفت و گوهای فصلی درمی آیند.
• ردگیری پیشرفت کسب و کار کارآفرین های جوان، و تعیین و شناسایی هر گونه مشکل در نخستین مراحل پروژه ها؛
• کمک به کارآفرین های جوان در مورد نقدینگی، و تکمیل گزارش پیشرفت های ماهانه آنها؛
• ارائه راهنمایی و یا درخواست کمک از سایر منابع و هدایت جوانان برای انجام اقدامی مشابه؛
• حضور در جلسات و سمینارهایی که از سوی ادارات برنامه مناطق و به منظور به اشتراک گذاشتن تجربیات با سایر مربیان برگزار می شود.
• راهنمایی در مورد وام ها جهت گسترش کسب و کار در صورت لزوم!

 

* روند گزینش متقاضیان: تمامی متقاضیان وام باید واجد این شرایط باشند: سن آنها بین 18 تا 35 ساله بوده، و در هنگام تقاضای وام مشغول تحصیل نباشند. همچنین اعتبار مالی دیگری دریافت نکنند. سابقه اقامتشان در منطقه مربوطه بیش از 3 سال باشد. بتوانند به نحو مقتضی ثابت کنند که قادر نیستند از بانک ها، خویشاوندان خود، و منابع خصوصی و دولتی، وام بگیرند. همچنین بتوانند مهارت ها، کارایی های فنی، و تجربیات خود در حوزه کسب و کار پیشنهادی را نشان بدهند. در عین حال باید دوره های آموزشی مناسب را تمام کرده باشند. در هیچ سازمان تثبیت شده دولتی و یا بخش خصوصی هم، مشغول کار نباشند. همچنین بتوانند ثابت کنند، که بر اساس تعریف وای بی اس ال به اقشار “دارای شرایط نامساعد” تعلق دارند.

 

 

بااینهمه امکان دارد در شرایط استثنایی جوانی که تازه به استخدام درآمده نیز، برای دریافت وام مناسب تشخیص داده شود. اما به شرطی که بتواند، دست کم دو شرط لازم  برای اثبات تعلق به اقشار “دارای شرایط نامساعد” را داشته باشد. همچنین واجد سایر شرایط مورد اشاره نیز باشد. هدف از در نظر گرفتن این استثناء پشتیبانی از افراد جوانی است، که می خواهند از شغل خود که درآمد بسیار اندکی دارد و یا کار نیمه وقتشان دست بکشند، تا بتوانند سطح زندگی خود را از طریق خویش کارفرمایی ارتقاء دهند. 

در هنگام ارزشیابی سوابق اجتماعی- اقتصادی متقاضیان مقولاتی مانند جنسیت، تعلق به اقلیت ها، جا به جایی از محل اصلی، معلولیت، دسترسی به تحصیلات، وجود شبکه کاری خانوادگی، درآمد، و تعداد افراد تحت تکفل، در نظر گرفته می شوند. بنابراین متقاضیان دارای ویژگی های مورد اشاره، هدف اصلی وای بی اس ال هستند. بااینهمه قرار گرفتن در بین افرادی با این ویژگی ها، الزاما به این معنی نیست که این متقاضیان در برنامه های وای بی اس ال شرکت خواهند کرد. زیرا اینگونه نیست که تمامی افراد مورد نظر به اقشار دارای شرایط نامساعد تعلق داشته باشند. بعلاوه دسترسی داشتن به تحصیلات عالیه، سبب محرومیت افراد از شرکت در این برنامه ها نمی شود. چراکه اساس انتخاب افراد، شایستگی های آنان است.

 

*  تأمین اعتبار مالی: وای بی اس ال عتبار مالی برنامه های خود را از طریق پشتیبانانی که کمک مالی می کنند، بازپرداخت وام ها از سوی وام گیرندگان، و همچنین از محل شهریه های تعیین شده برای شرکت در این برنامه ها، تآمین می کند. سازمان غیردولتی موسوم به هشیاری و مراقبت بین المللی (آی ای) در مراحل نخستین و همچنین در هنگام جذب نیرو برای برنامه مدیریت ملی جهت عملیات هیئت دبیران و کارکنان وای بی اس ال، از این سازمان پشتیبانی کرد. آی ای همچنین از آماده شدن کتاب راهنمای وای بی اس ال حمایت به عمل آورد، که دربردارنده روندها و پروتکل های اجرای دقیق برنامه های این سازمان است. شاخه سازمان بین المللی کار در سریلانکا نیز از طریق دست اندرکار شدن در برنامه های مربیگری وای بی اس ال، راهنمایی در برنامه آموزش مربیان، و تأمین اعتبار مالی جهت چاپ و نشر کتاب راهنمای وای بی اس ال، از این سازمان پشتیبانی کرد. صنف اتحاد برای صلح (بی پی ای) هم بیشتر نیازهای ترجمه ای و تألیف اسناد جهت پشتیبانی از هیئت دبیران و کارکنان وای بی اس ال را برطرف نمود. در عین حال کنفدراسیون اتاق های بازرگانی و صنایع آسیا- اقیانوسیه/ پاسیفیک (سی ای سی سی آی) از گسترش و توسعه وای بی اس ال حمایت به عمل می آورد. همچنین گفت و گوهایی با بانک سمپث با مسئولیت محدود در جریان هستند، که با کمک های بلاعوض مالی بخش اعتبارات کوچک این بانک میزان اعتبارات مالی وای بی اس ال افزایش پیدا کند. در عین حال انتظار می رود بیناد مالی انگلیسی آسیا، کشور انگلستان، و گروه ابتکارات مسئولانه اجتماعی وابسته به کسب و کارهای محلی، از وای بی اس ال پشتیبانی به عمل آورند.

 

* تأثیر: وای بی اس ال تا کنون در مناطق ترینکومالی، جافینه، کندی، کگاله، و بدالا، برای پشتیبانی از 700 جوان کارآفرین بیش از 37 میلیون روپیه سریلانکا پرداخت کرده است.

 

برای به دست آوردن آگاهی بیشتر در این مورد، به تارنمای http://www.chamber.lk/projects/youth-business-sri-lanka.html مراجعه کنید.

 

 

 

4

 

انواع دیگر برنامه های اشتغال جوانان

 

البته تمرکز اصلی این کتابچه راهنما بر برنامه های کارآفرینی جوانان است. اما گزینه های دیگری از برنامه های اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی نیز، مشتاق دست اندرکاری در مقوله بیکاری این گروه سنی هستند. این قبیل گزینه ها شامل آموزش و برنامه های توسعه فردی، نمایشگاه های اشتغال، و برنامه های جفت و جور کردن کار، می باشند. آنها همچنین از درس های عملی مشابه برنامه های کارآفرینی بهره می برند. در عین حال شامل همان اجزای تشکیل دهنده این برنامه ها یعنی آموزش، به کارگیری مهارت ها، مربیگری، و شبکه های کاری، هستند.

 

 برنامه های گسترش و توسعه حرفه ای

 

برنامه های گسترش و توسعه حرفه ای بخش مهمی از بسیاری از برنامه های کارآفرینی جوانان  بشمار می روند. اما در عین حال می توانند تمرکز اصلی یک برنامه باشند. ترجیح دادن و گزینش یک برنامه آموزشی به جای برنامه کارآفرینی جوانان به این بستگی دارد، که یک سازمان می خواهد کدام مسئله را حل کند؟، ظرفیت این سازمان چقدر است؟، و نیازهای جوانان و جامعه کسب و کار کدامند؟

 

اتاق بازرگانی آمریکا در جمهوری قرقیزستان: پیوند دادن تحصیلات عالی و بخش خصوصی  

 

در جمهوری قرقیزستان نیز مانند بسیاری از کشورها دیگر در دوره تحصیلات عالی به دانشجویان مهارت هایی را نمی آموختند، که برای تصدی مشاغل و سمت های بخش خصوصی به آنها نیاز داشتند. سایپ برای حل این مسئله با اتاق بازرگانی آمریکا در جمهوری قرقیزستان (ای ام سی اچ ای ام) همکاری کرد. هدف از این همکاری این بود که فاصله بین آنچه دانشجویان در سر کلاس های درس می آموختند را با آنچه در بازارهای کاری از آنان انتظار می رود، کاهش دهد.

 

 

کلاس های آموزشی، مربیگری، و اصلاحات خط مشی آموزشی، سه جزء اصلی تشکیل دهنده پروژه ای ام سی اچ ای ام بودند. ای ام سی اچ ای ام برای مقامات دانشگاهی کلاس های آموزشی برگزار کرد. با این هدف که به ایجاد مراکز توسعه و گسترش حرفه ای در دانشگاه های بیشکک کمک کند. در نتیجه این ابتکار، اینک در 10 دانشگاه بیشکک مراکز حرفه ای جدید و یا توسعه یافته وجود دارند. همچنین دانشجویان در جلسات سخنرانی هایی شرکت می کنند، که درون مایه آنها توسعه و گسترش حرفه ای است. این جلسات از سوی کارکنان ای ام سی اچ ای ام برگزار می شوند. در عین حال دانشجویان از دفاتر شرکت های عضو ای ام سی اچ ای ام دیدار به عمل می آوردند، تا با مجریان آنها ملاقات داشته باشند. این بخش از برنامه برای هر دو طرف محبوب و سودمند بود. چراکه دانشجویان از دیدار با مجریان اصناف و صاحبان کسب و کارها الهام می گرفتند. حتی به برخی از آنها موقعیت کارآموزی عملی ارائه شد. از دیگر سو صاحبان شرکت ها نیز با جوانان مستعد و با لیاقت روبرو شدند، که می توانستند در آینده به شرکت های آنان کمک کنند.

 

سرانجام اینکه ای ام سی اچ ای ام گفت و گو بین تصمیم سازان، دانشگاه ها، و بخش خصوصی را، تسهیل کرد. هدف از این تسهیل این بود که به این مسئله رسیدگی نمایند، که این نقش آفرین ها چگونه می توانند با یکدیگر همکاری داشته باشند تا دانشجویان را برای مهارت های بخش خصوصی محور آماده کنند. این نخستین بار بود که بخش های دولتی، خصوصی، و جامعه مدنی قرقیزستان همگی گردهم آمدند، تا در باره فاصله موجود بین آنچه دانشجویان در سر کلاس های درس می آموختند با آنچه در بازارهای کاری از آنان انتظار می رود، گفت و گو کنند (12).

 

اتاق بازرگانی آمریکا در ترینیداد و توباگو: مجمع ملی مولد بودن جوانان

 

در یک نمونه دیگر اتاق بازرگانی آمریکا در ترینیداد و توباگو (ای ام سی اچ ای ام تی و تی) تشخیص داد، که مولد بودن در محل کار رو به تضعیف و از بین رفتن است. در نتیجه برای اینکه روند موجود منفی را برعکس کند، باید در نحوه رفتارها و مهارت ها یک جا به جایی و جنبش فرهنگی انجام می گرفت. به همین سبب ای ام سی اچ ای ام تی و تی در سال 2009 مجمع ملی مولد بودن جوانان (ان وای پی اف) را با این هدف بنیان نهاد، که رقابت ها، مولد بودن، و اخلاق کاری را، بهبود بخشد. اقدامی که در مرحله نخست در مورد جوانان 16 تا 19 ساله صورت گرفت. به همین سبب ای ام سی اچ ای ام تی و تی همچنان از طریق ان وای پی اف فعالیت هایی را برای دانش آموزان ترتیب می دهد، تا به آنها کمک کند اینگونه مهارت ها را تقویت نمایند.

 

ان وای پی اف هر سال اینگونه فعالیت ها را حول یک محور سازمان می دهد. مثلا “مولد بودن” محور سال نخست بشمار می رفت. در آن سال 70 دانش آموز در آن مجمع شرکت کردند. در پایان این نخستین برنامه، دانش آموزانی که دستاوردهای بالا کسب نموده بودند، یک ضمانت نامه مولد بودن تهیه کردند. ضمانت نامه ای که نشانگر تعهد شخصی یکایک دانش آموزان شرکت کننده در این مجمع باشد. آنها در آن ضمانت نامه همچنین قول دادند، که هم در محل تحصیل و هم در خانه های خود شهروندان مولدی باقی بمانند. همچنین تضمین کردند که در خلال دوره تحصیل و بعدا در محل کارهای خویش، تعهدشان را همچنان حفظ کنند.

 

ان وای پی اف سه جزء تشکیل دهنده اصلی دارد، که عبارتند از: دوره های بحث و گفت و گو، یک مجمع اصلی، و یک پروژه دانشکده بازرگانی! بیست و چهار دبیرستان از مناطق شمالی، جنوبی، شرقی، و مرکزی ترینیداد و توباگو در پنج دوره بحث و گفت و گو ثبت نام، و در این دوره ها شرکت کردند. دوره هایی که شامل چندین دوره اولیه و یک دوره نهایی هستند، که ویژه بهترین گروه هر منطقه می باشد. صفحه فیس بوک این مجمع این اجازه را به افراد جوان می دهد که با یکدیگر شبکه اجتماعی تشکیل دهند، و از این طریق با هم در تماس باشند. همچنین مهارت های نوشتاری و پژوهشی خویش را گسترش دهند. بیش از 800 دانش آموز این صفحه را دنبال می کنند. صفحه ای که ابزاری بسیار محبوب برای کار شبکه ای، و به اشتراک گذاشتن ایده های آنها با یکدیگر بشمار می رود. دبیرستان ها با ارائه پروژه های دانش آموزانی که در مدارس و جوامع خود موفق عمل کرده اند، در پروژه های مربوطه مشارکت می نمایند. ارزیابی تأثیر یک پروژه، روند عملکرد آن، و ارائه اش به ان وای پی اف، سبب می گردد که دانش آموزان تشویق شوند، که برای دارا بودن شرایط لازم در باره مولد بودن و توانایی های خود اندیشه کنند.

 

 

سرانجام اینکه کمیته اصناف پرورش زودهنگام اتاق بازرگانی آمریکا در ترینیداد و توباگو، و شرکت مشاورتی نکست برنامه آموزشی رایگانی را برای مطالعات کارآفرینی و نگارش طرح های صنفی ارائه می دهند. شرکت در این برنامه آموزشی برای کارآفرین های جوان حتی آنهایی هم که در برنامه های ان وای پی اف شرکت ندارند، آزاد است.

 

البته اهداف اینگونه برنامه ها اصلاحات آموزشی، و گسترش اینگونه آموزش هاست. اما در عین حال از کارآفرین های جوان پشتیبانی می کنند. در نتیجه برنامه های آموزشی نه تنها می توانند برای افراد جوان به عنوان سکوی پرواز برای پیوستن به نیروی کاری مورد استفاده قرار بگیرند، بلکه این امکان نیز وجود دارد، که از آنها به مثابه مبنایی برای به دست آوردن مهارت های لازم جهت آغاز کسب و کار مورد نظر بهره برد. فراتر اینکه برنامه مورد اشاره با مدنظر قرار دادن جنبه های بنیادین اشتغال به کار جوانان برای ایجاد محیط صنفی و کسب و کاری بهتر برای کارکنان و کارفرمایان، از جمله کسب و کارهای جدید عمل کرد.  

 

نمایشگاه های اشتغال و برنامه های درخور

 

پرداختن به مسئله بیکاری جوانان می تواند، به سادگی ارتباط دادن کارفرمایان با جوانان واجد شرایط باشد. گردهم آوردن این گروه ها با یکدیگر چه از طریق نمایشگاه های اشتغال و چه به وسیله کارآموزی عملی و یا مشاورات یک به یک استخدامی، می تواند برای جوانان آغازی را به وجود بیاورد که به آن نیاز دارند. در عین حال از این امکان برخوردارست که به اصناف و صاحبان کسب و کارها کمک کند، تا گستره درخواست برای احراز سمت های خود را توسعه دهند و بتوانند بهترین استعدادها را بیابند.

 

معمولا استخدام، نخستین گام به سمت کارآفرین و یا صاحب کسب و کار شدن، می باشد. بنابراین نمایشگاه های اشتغال و برنامه های مشابه در ساخت محیط صنفی و کاری سودمند و نتیجه بخش نقش دارند. آنچه در پی می آید، دو نمونه از اینگونه برنامه ها هستند.

 

اتاق بازرگانی آمریکا در آلبانی

 

اتاق بازرگانی آمریکا در آلبانی (ای ام سی اچ ای ام آلبانی) از سال 2001 به این سو در تیرانا نمایشگاه های اشتغال برگزار کرده است. این نمایشگاه ها عمدتا در ماه می (اواسط اردیبهشت تا اواسط خرداد) برپا می شوند، که فارغ التحصیلان دانشگاه ها بتوانند از آنها برای کاریابی استفاده نمایند. همه ساله حدود 20 شرکت در این نمایشگاه ها حضور پیدا می کنند.

 

ای ام سی اچ ای ام آلبانی برای برگزاری نمایشگاه های اشتغال به شرکت ها مراجعه می کند، تا دریابد چه سمت های خالی ای دارند. سپس این اطلاعات را جمع آوری می نماید و پخش می کند، تا شرکت کنندگان بتوانند با شرکت ها قرار دیدار و مصاحبه بگذارند. این سیستم میزان حواشی نمایشگاه های اشتغال را کاهش می دهد. در عین حال این امکان را فراهم می آورد، که گفت و گوها مولدتر شوند.

 

شرکت ها برای حضور در نمایشگاه های اشتغال 200 لک (واحد پول آلبانی) می پردازند. در عین حال برای شمار مشاغلی که در پی یافتن واجد شرایط مناسب جهت تصدی آنها هستند، محدودیتی وجود ندارد.

معمولا هزینه شرکت در نمایشگاه های اشتغال ای ام سی اچ ای ام آلبانی کمتر از هزینه مشابهی است، که دولت مرکزی از شرکت کنندگان در یافت می کند. کمااینکه این دولت در سال 2012 از هر شرکت هزار و 700 لک گرفت. چراکه ای ام سی اچ ای ام آلبانی در پی آن نیست، که از نمایشگاه های اشتغال خود سود ببرد. بگونه ای که حتی از کمک های مالی پشتیبانان خصوصی خود نیز، تنها برای مخارج استفاده می کند.

 

 

اعضای کمیته منابع انسانی اتاق بازرگانی آمریکا در آلبانی پس از هر نمایشگاه اشتغال تشکیل جلسه می دهند، تا در مورد درس هایی که آموخته شده و همچنین راهبردهای نمایشگاه سال آتی بحث و تبادل نظر کنند. این اتاق از طریق همینگونه نشست ها نیازها جهت آمادگی برای مصاحبه های کاری را شناسایی و تعیین کرد. همچنین همه ساله برای افراد جوانی که در مورد اینگونه مصاحبه ها تجربه دارند، کنفرانسی در باره مسائل منابع انسانی و برنامه های آموزشی برگزار می کند. در عین حال شرکت کنندگان می توانند، در مصاحبه های تمرینی حضور یابند. برنامه آموزشی هم روز پیش از برپایی نمایشگاه اشتغال به اجرا در می آید، تا به شرکت کنندگان یاری دهد برای مصاحبه آماده شوند. این برنامه با همکاری اتاق بازرگانی آمریکا در آلبانی، شرکت ها، و همچنین آژانس توسعه بین المللی ایالات متحده آمریکا (یو اس ای آی دی)، برگزار می شود. شمار دانشجویان شرکت کننده از 50 به 150 افزایش پیدا کرده است (13).

 

اتاق بازرگانی و صنعت یونانی استرالیا

 

اتاق بازرگانی و صنعت یونانی استرالیا (اچ ای سی سی آی) حدود 50 سال پیش برای ارتقاء و تقویت روابط اقتصادی و فرهنگی بین دو کشور نامبرده، در استرالیا ایجاد شد. اچ ای سی سی آی از اوائل دهه 1990 به این سو فعالیت خود را از محدوده روابط اقتصادی سنتی گسترده تر کرده است. کمااینکه در 2011 برنامه کارآموزی عملیش را آغاز نمود. برنامه ای که افراد جوان عمدتا با پیشینه یونانی را با کسب و کارها، حرفه ای ها، و سایر سازمان هایی پیوند می دهد، که آموزش عملی ارائه می کنند. این کارآموزان عملی در خلال دیدن دوره مربوطه، در کنار آموزش، تجربه کاری، و استفاده از مربیان سازمان های استخدام کننده، از پشتیبانی و مربیگری اچ ای سی سی آی نیز بهره مند می شوند. متقاضیان این دوره ها برای سمت های موجود تقاضای استخدام می کنند. همچنین توانایی ها و سوابق کاری (روزمه) خود را در تارنمای اچ ای سی سی آی قرار می دهند.

 

کمیته برنامه کارآموزی عملی از متقاضیان دعوت به عمل می آورد، که به منظور یک بررسی غیررسمی شخصا با یکی از اعضای این کمیته دیدار کنند. پس از مصاحبه کارآموزان بالقوه مناسب که واجد شرایط لازم هستند، از سوی سازمان برگزارکننده به محل سازمان مربوطه فرستاده می شوند. در اینجا تصمیم گرفته می شود که آیا می خواهند با این فرد متقاضی مصاحبه کنند، یا نمی خواهند.  

 

برنامه کارآموزی عملی اچ ای سی سی آی روند جذب نیرو را برای سازمان های برگزار کننده آسان می نماید. چراکه اچ ای سی سی آی پیش از این سازمان ها پرونده داوطلبان را بررسی، و با آنها مصاحبه می کند. این برنامه همچنین به دست آوردن تجربه ها و مهارت های شغلی ارزشمند را برای متقاضیان کارآموزی عملی تسهیل می نماید. در عین حال این کارآموزان در خلال مراسم سالانه اهدای جوایز بهترین ها، گواهینامه تکمیل این برنامه را دریافت می نمایند. مراسمی که در طی آن کسب و کارها و افراد به سبب بسیار ارزشمند بودن خود، و کمک به جامعه یونانیان مورد تقدیر قرار می گیرند.

 

گاهی اوقات کارآموزی عملی به یافتن کار تمام وقت هم منجر می شود. کمااینکه شرکت حقوقی ای که نخستین کارآموز عملی اچ ای سی سی آی را استخدام کرد، به او پیشنهاد کار تمام وقت داد. این وضعیت تاکنون برای چهار تن از کارآموزان عملی اچ ای سی سی آی به وجود آمده است.

 

اچ ای سی سی آی در پی آنست که به موازات گسترش و رشد برنامه کارآموزی عملی، با استفاده از رسانه های اجتماعی و از طریق ارتباط با دانشگاه ها و سایر مؤسسات آموزش عالی، حضور این برنامه را در شبکه های دانشجویی سراسر یونان پررنگ تر کند (14).

 

 

نمایشگاه های اشتغال و برنامه های طرف مناسب یابی هم، درست مانند برنامه های آموزشی به بیکاری جوانان می پردازند، و در خدمت نیازهای آنها و جامعه اصناف و کسب و کارها هستند. همچنین همانگونه که در موارد در پیوند با از آلبانی گرفته تا استرالیا مشاهده شد، آنها هم می توانند روند جستجو برای کار را برای کارفرمایان و کارکنان بالقوه ساده تر و آسان تر کنند.

 

 

منابع بیشتر

 

 

 

فهرست زیر شماری از منابع و نشریات در باره کارآفرینی به طور کلی، و برنامه های جوانان به صورت ویژه هستند. البته اتاق بازرگانی آمریکا از همه آنها پشتیبانی مالی نمی کند. با اینهمه این منابع بینش و اطلاعاتی در مورد برنامه های کارآفرین های جوان ارائه می دهند.

 

SBA.GOV

اداره کسب و کارهای کوچک ایالات متحده آمریکا

اداره کسب و کارهای کوچک ایالات متحده آمریکا (اس بی ای) به منظور کمک و دادن مشاوره به کنگره این کشور در باره دلنگرانی های کسب و کارهای کوچک، از سوی این کنگره ایجاد شد. اس بی ای چندین تارنما و از جمله صفحه ای ویژه به نشانی اینترنتی http://www.sba.gov/content/young-entrepreneurs/ برای این کارآفرین های جوان دارد. این تارنماها شرایط لازم قانونی برای آغاز کسب و کار را کاملا روشن بیان می کنند. همچنین شامل راهنمایی های عمومی و کلی هستند.  

 

جزوه راهنمای کارآموزی عملی رده بندی عالی تر

اتاق بازرگانی کلانشهر اکلاهما

جزوه راهنمای کارآموزی عملی عالی تر شامل راهنمایی های گام به گام آن-لاین جهت استفاده کارفرمایانی است که برای کارآموزی عملی در سازمان های خود، موقعیت ایجاد می کنند و این موقعیت را گسترش می دهند. این جزوه توضیح می دهد، که چرا کسب و کارها می توانند از برنامه های مؤثر کارآموزی عملی سود ببرند. همچنین به سرفصل هایی مانند شناسایی و تعیین نیازهای کسب و کارها، ایجاد و توسعه شرح وطایف کارآموزان عملی، جذب نیرو، استخدام، و مدیریت، می پردازد. در عین حال نمونه پرسش هایی برای مصاحبه ها، فرم های درخواست، و مدارک ارزشیابی عملکرد را در اختیار استفاده کنندگان قرار می دهد. نشانی اینترنتی این جزوه  http://www.greatergrads.com/clientuploads/pdf/ EmployerHandbook_3_2012.pdf است.   

 

جزوه راهنمای برنامه دوره کارآموزی جوانان

طرف های آموزشی، اتاق بازرگانی منطقه گرین بی

این جزوه برای شرح دادن انتظارات و روند مشارکت در برنامه دوره کارآموزی جوانان مورد استفاده قرار می گیرد. کمااینکه از جمله کارهای نوشتاری لازم اداری، رده بندی مفاد برنامه، خط مشی های حضور، و لباس پوشیدن مناسب را، تشریح می کند. 

نشانی اینترنتی این جزوه  http://www.titletown.org/media/73554/program%20

handbook%202009-2011.doc است.

 

گزارش نهایی در باره طرح های توأم با انگیزه برای کارفرمایان

پروژه نورت توهوئیو/ Noorte tööhõive project، استونی

 

این گزارش به مشکلات و موانعی می پردازد که شرکت ها در هنگام جذب نیرو و به ویژه از بین جوانان بیکار، با آنها روبرو می شوند. همچنین انگیزه بالقوه و طرح های پر انگیزه ای را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد، که می توانند در پشتیبانی از استخدام جوانان مورد استفاده قرار بگیرند. در عین حال حاوی توصیه های مبتنی بر پروژه استخدام جوانان در استونی می باشد. 

نشانی اینترنتی این جزوه  http://www.bda.ee/docsyouth/Final%20report%20on%20motivation%20schemes%20for%20employers.pdf است.

 

گزارش جهانی جوانان

 سازمان ملل متحد

 

این گزارش که تا حد زیادی در مورد بحث و گفت و گوی اصلی با افراد جوان و نمایانگر سازمان هایی است که از سوی این گروه سنی اداره می شوند، در باره نقل و انتقال از اماکن تحصیلی و مؤسسات آموزشی به جهان کار می باشد. همچنین اطلاعات در باره پیشینه سرفصل های گوناگون در پیوند با اشتغال جوانان را ارائه می دهد.

نشانی اینترنتی این جزوه  http://www.greatergrads.com/clientuploads/pdf/ EmployerHandbook_3_2012.pdf است.

 

پانویس ها

1- مرکز بین المللی تجارت خصوصی پس از تماس با نمایندگان بیش از 30 اتاق بازرگانی و اتحادیه صنفی از کشورهای گوناگون، و با پرسش های ریز و دقیق در باره برنامه های جوانان موجود آنها، خلاصه مطالعات موردی اطلاعات مفید و کافی موجود هر برنامه را جمع آوری کرد. با مقایسه دقیق این مطالعات موردی، درون مایه ها و روندهای مشترک خود را نشان دادند.

2- برنامه های کارآفرینی، در دسترس قرار گرفته شده در 12 سپتامبر 2012،

http://www. cipe.org/publications/detail/entrepreneurship-programs-cipe

 

3- “برنامه دانش پژوهان جهانی کافمن،” بنیاد کافمن، در دسترس قرار گرفته شده در 12 سپتامبر 2012،

http://www.kauffman.org/entrepreneurship/globalentrepreneurship.aspx

 

4- کارآفرینان جوان، اداره کسب و کارهای کوچک ایالات متحده آمریکا، در دسترس قرار گرفته شده در 12 سپتامبر 2012،

http://www.sba.gov/content/young-entrepreneurs

 

5- “بنیاد کاترپیلار و آی وای اف ابتکارت کارآفرین را ه می اندازند،” بنیاد جهانی جوانان، 18 ژوئیه 2011، در دسترس قرار گرفته شده در 12 سپتامبر 2012،

http://www.iyfnet.org/news/1756

 

6- برنامه کارآفرینی جوانان- کالیفرنیا، در دسترس قرار گرفته شده در 12 سپتامبر 2012،

http://www.yepcalifornia.com/

 

7- مجید شبیر، “کارآفرینی جوانان و دمکراسی،” وبلاگستان توسعه، 11 سپتامبر 2012،

http://www.cipe.org/ blog/2012/09/11/youth-in-entrepreneurship-and-democracy

 

8- “5 دلیل که چرا مربیان در کارآفرینی مهم هستند،” آکادمی کارآفرینی رایان دانشکده شهر دوبلین، 3 نوامبر 2010، در دسترس قرار گرفته شده در 13 سپتامبر 2012،

http://ryanacademy.wordpress.com/2010/11/03/5-reasons-why-mentors-are-so-important-to-entrepreneurs/

 

9- دانا داماتو، “اهمیت کار شبکه ای برای کارآفرینی نوین،” آگاهی های اتاق بازرگانی، اتاق بازرگانی ایالات متحده آمریکا، در دسترس قرار گرفته شده در 13 سپتامبر 2012،

http://www.chamberofcommerce.com/business-advice/marketing-research/the-importance-of-networking-for-new-entrepreneurs-263/

 

10- مؤسسه اینورتیه (سرمایه گذاری) و برنامه امپرنده آهورا به هیچ اتاق بازرگانی و اتحادیه صنفی وابسته نیستند. با اینهمه امپرنده آهورا شامل بسیاری از اجزای تشکیل دهنده موفقیت آمیز برنامه کارآفرینی جوانان است، که امکان دارد اتاق های بازرگانی و اتحادیه های صنفی آنها را مفید و مناسب بدانند.

11- در باره ما، سمریدهی،

http://www.samriddhi.org/page.php?id=1

 

12- لطفا برای کسب آگاهی بیشتر به این تارنماها رجوع کنید:

http://www.amcham.kg/

http://amcham.kg/ files/Newsletter_Feb_2012_eng.pdf

 

13- لطفا برای کسب آگاهی بیشتر به این تارنماها رجوع کنید:

http://www.amcham.com.al/index-en.php

http://www.amcham.com.al/calendar/J_Fair-en.php

 

14- لطفا برای کسب آگاهی بیشتر به این تارنما رجوع کنید:

http://www.hacci.com.au/index. php?sectionID=242&pageID=1027056/-/v58l6lz/-/index.html