اصلاحات اقتصادی
خدمات شاخص

به کار گیری تجار محلی در انجام اصلاحات: بُعد جدیدی از تابعیت شرکت جهانی

اریک ک هونتس
مرکز بین المللی تجارت خصوصی

نگاهی اجمالی به مقالات
• شرکت های چند ملیتی (ام ان سی) علاقه ای ذاتی به بهبود محیط نهادینۀ بازارهای نو پا دارند.
• محیط نهادینه به شکل مطلوبتری منجر به کاهش هزینۀ انجام تجارت، عایدات بیشتر برای سرمایه گذاری، تداوم بیشتر تجارت، و بهبود تصویر ذهنی مردم از مارک کالای آن شرکت می شود.
• ام ان سی می تواند با دخالت دادن کارکنان بیشتری از شرکت ها در امور آنها در سطح محلی، مشکلات مدیریت زنجیره ای عرضه را کاهش دهد و رشد اقتصادی پایدار را تسهیل کند.

منتشر شده توسط
مرکز بین المللی تجارت خصوصی
وابسته به اتاق بازرگانی ایالات متحده

 

مقدمه

انگیزۀ حفظ مزیت رقابتی و افزایش سود دهی باعث شده است که در دو دهۀ اخیر بسیاری از شرکت های چند ملیتی (ام ان سی)، زنجیرۀ عرضۀ خود به جهان در حال توسعه را بیشتر گسترش دهند. وقتی این شبکه های عرضه به کشورهایی می رسند که از نظر سیاسی و اقتصادی رشد کمتری داشته اند، ام ان سی خود را در محیطی می یابد که در آن بهایی به حاکمیت قانون داده نمی شود. مثلا در چنین محیطی هایی حق مالکیت فکری و عملی ضعیف می باشد، و فساد در آنها تبدیل به یک بیماری همه گیر شده است. این مسئله باعث می شود که هم به لحاظ اقتصادی و هم از نظر اخلاقی، مشکلات جدیدی برسر راه عملکرد صحیح مدیریت زنجیرۀ عرضه ایجاد شود.
زمانی که شرکت های بزرگ تصمیم بگیرند زنجیرۀ خود را بین المللی کنند، مجبورند تا حدی خطرات آن را نیز بپذیرند. کمااینکه بسیاری از آنها به تجربه دریافته اند، که امکان دارد شرکتی یک شبه ناپدید شود. همچنین ممکن است وضع مقررات جدید در کشور میزبان، باعث کاهش صرفۀ اقتصادی تأمین منابع گردد. نظام اداری دست و پا گیر هم می تواند، بر سر راه فعالیت تجاری آنان مانع ایجاد کند. در چنین محیط های نهادینۀ ناکارآمدی، حتی ام ان سی نیز که به پایبندی به اخلاق و تجارت مسئولانه متعهد است، نمی تواند اطمینان داشته باشد که عرضۀ محلی اش همچنان دارای استانداردهای بالا باقی بماند. کمااینکه موجی از رسوایی ها، چه در مورد اسباب بازی هایی که به سرب آلوده بودند و چه مسئلۀ به کار گیری بچه هایی که هنوز به سن قانونی نرسیده اند در کارخانه های ساحلی، عمق این مسائل را به خوبی نشان می دهد. شرکت ها باید درک کنند که برای برخورد با این مشکلات در چنین شرایطی، به دورۀ جدیدی از تابعیت شرکت های جهانی نیاز مندند.
کار کردن در شرکتی و یا مسئولیت اجتماعی یک شرکت، اغلب تنها با توجه به میزان همکاری آن در امور خیریه و تمایلش به سودرسانی صرف به جوامعی که در آن فعالیت می کند، در نظر گرفته می شود. افق این دیدگاه محدودست. بنابراین برای مشارکت در عرصه کسب و کار در سطح جهانی، کافی نیست. لذا با ارزش ترین کمکی که ام ان سی می تواند بکند این است که به کشورهای در حال توسعه یاری دهد، که در درون خود رشد اقتصادی به وجود آورند. البته در حقیقت اینگونه کشورها در حال حاضر تنها با ایجاد کار و تقاضا برای کالاها و خدمات محلی، تا حد زیادی همین کار را انجام می دهند. با وجود این، هنوز هم می توان کار زیادی در این خصوص انجام داد. البته رشد اقتصادی پایدار نیاز به نهادهایی دارد، که از این رشد حمایت کنند. نهادهایی از قبیل حاکمیت قانون، امنیت حقوق مالکیت، و امضای قراردادهایی که قابل اجرا باشند. اگر این نهادها ریشه بگیرند، همزمان محیط لازم برای توسعۀ تجار محلی و شرکت های خارجی ایجاد خواهد شد.
بنابراین، یکی از اهداف اصلی کار کردن در شرکتها، باید ایجاد نهادهایی باشد که نحوه اداره و بازار محلی را بهبود بخشند. این هدف تنها می تواند با همکاری تمامی اعضای شرکت با افراد ذینفع محلی تحقق یابد. همانطور که دون ابرلی گفته، بزرگترین عملی که می تواند مسئولیت پذیری اجتماعی شرکت های چند ملیتی را نشان دهد، این است که این شرکت ها “شبکه ای جهانی از تجارت و انجمن های تجاری ایجاد کنند که متعهد به حاکمیت قانون، ایجاد موانع جدی بر سر راه فساد، و چند اصلاح دیگر از این قبیل باشند. اصلاحاتی که به شدت مورد نیاز کشور است.”1

مدیریت زنجیرۀ عرضۀ جهانی
زنجیرۀ عرضه، شبکه ای از تولید کنندگان، توزیع کنندگان، و خرده فروشان است که در تولید، توزیع، و فروش محصول نقش دارند. آنچه در این تعریف ساده نهان می باشد این است که امکان دارد در بازار جهانی امروز، برای تنها یک محصول، هزاران کسب و کار در سرتاسر این زنجیرۀ عرضه وجود داشته باشد.
نمونۀ خوبی از پیچیدگی زنجیرۀ عرضۀ نوین، روند موجود در تولید هواپیمای رؤیایی بوئینگ 787 است. ساخت این هواپیمای رؤیایی برای نشان دادن شبکۀ پیچیدۀ عرضۀ نوین آغاز شد. روندی که در آن فناوری ارتباطات بین هزاران عرضه کننده ارتباط برقرار می کرد، تا سرعت تولید را افزایش دهد و باعث شود هواپیما با قیمت کمتری به خریداران عرضه گردد. اما طولی نکشید که نقص فنی در ارتباط بین رقبا و سایر مسائل کیفی، مشکلاتی را به وجود آورد و از هم پاشی تمام شبکه آغاز شد. کمااینکه از نظر زمان تولید، غلبه بر این مشکلات و بهبود شبکۀ عرضه، حدود دو سال برای بوئینگ هزینه داشت. زیرا طبق برنامه، این هواپیمای رؤیایی باید در سال 2010 به بازار می آمد. در عین حال باعث از دست رفتن میلیون ها دلار درآمد و پرداخت جریمه برای قصور در تحویل هواپیما طبق تاریخ قرارداد نیز، شد.
تولید، توزیع و فروش کالا و خدمات در خیلی از بخش های دیگر نیز، به همین شکل از پیچیدگی زیاد برخوردارند. بنابراین توافقنامۀ تأمین کالا و خدمات بین کسب و کارهای مختلف و تأمین کنندگانشان، هم در بالای هرم و هم در پایین زنجیرۀ عرضه، نیاز به همکاری در سطح جهانی دارد. ممکن است تأمین کننده ای مستقل، به صورت طولی فقط با یک شرکت تعامل داشته باشد. یا امکان دارد محصولات مشابهی را به چند شرکت بفروشد2. اما به ویژه در کشورهای در حال توسعه، نقش تأمین کنندگان در طی دو دهۀ گذشته بدون توجه به ساختار تجارتشان، بسیار رشد پیدا کرده است. به گونه ای که اکنون نقش های بسیار گوناگونی را ایفا می کنند.

پیشرفت در حوزۀ فناوری اطلاعات (ای تی)، نقش بسیار مهمی در گسترش زنجیرۀ عرضه داشته است. اما در عین حال محدودیت های این یکپارچگی و تعامل، خیلی سریع خود را نشان می دهند. کمااینکه اکثر شرکت ها از تمام توان یا حداکثر کارآیی شبکه های ای تی و نظام ارتباطی موجود استفاده می کنند، اما این شبکه ها به تنهایی کافی نیستند. بنابراین برای اینکه جهان بتواند گام بلند بعدی را به سمت تجارت آزاد و عادلانه بین کشورها بردارد، باید همۀ کشورهای دخیل وظیفۀ مهمتری را که همانا اصلاح نهادینه است، متقبل شوند. همچنین شرکت ها باید با مشارکت افراد ذینفع محلی، نقش پیشرویی در پیشبرد اصلاحات داشته باشند تا نحوه اداره خوب و محیط مناسب تجاری را در کشورهای در حال توسعه به وجود آورند. کشورهایی که خود در بازار جهانی، به اندازۀ مواد خام و نیروی کار با ارزش شمرده می شوند.

نقش کارکردن در شرکت ها در بازارهای در حال توسعه

موضوعی که در اکثر بحث های اصلی در مورد کار کردن در شرکتها به آن اشاره نمی شود، مسئلۀ دولت ها و مؤسسات کشورهای در حال توسعه است. کشورهایی که تجارت بین المللی، آنها را به عنوان پایگاهی برای زنجیرۀ عرضۀ خود در نظر می گیرد. برای مثال اینکه مردم به جای تمرکز بر مسئولانی که از فراهم کردن ساختار قانونی لازم برای اجرای قوانین خود غفلت کرده اند به یک عرضه کننده اعتراض نمایند که چرا کودکان را در کارخانه هایش به کار می گیرد، معمولا باعث کوچک کردن ام ان سی می شود. بنابراین در اغلب اوقات به علت فساد فراگیر و فرآیند غیر شفاف در کشورهای درحال توسعه، هزینۀ انجام تجارت در آنها به طرز مصنوعی بالا است. اگر شرکتی بخواهد این هزینه را کاهش دهد، راهکار طولانی مدتی لازم دارد و باید در این مورد از همکاری جوامع تجاری محلی نیز استفاده کند.
در بیشتر کشورهایی که ام ان سی در آنها فعالیت می کند، مقررات کار و محیط تجاری وجود دارند. اما اغلب اجرا نمی شوند. به همین سبب در حال حاضر شرکت ها میلیون ها دلار برای بازرسی و صدور تأییدیه برای زنجیرۀ عرضۀ خود هزینه می کنند. تحقیقات نشان داده است که 84 درصد از مدیران زنجیرۀ عرضه، 52 روز در سال را صرف احراز اطمینان از مطابقت با قوانین می کنند. در عین حال صرف وقت 16 درصد دیگر، حتی ار این میزان هم بیشتر است3. در صورتی که این امکان وجود دارد که منابعی را که صرف این نظارت دائمی می شوند، در راه توسعۀ قابلیت انجمن های تجاری محلی به کار گرفت تا آنها بتوانند دولت را وادار کنند نقش تعیین کنندۀ حد و حدود مؤثر خود را به شکل بهتری انجام دهد.
البته سخن گفتن در این مورد که دولت ها باید قوانین موجود را اجرا کنند، کار راحتی است. اما واقعیت این است، که اصلاحات لازم به این راحتی به وجود نمی آیند. زیرا تغییر باید با انجام اصلاحات قانونی و اقتصادی گسترده از جمله ایجاد نظام رسمی حق مالکیت و تأسیس تجارت های دارای پروانه، آغاز شود. ساده و مؤثر کردن مقررات تجاری و اجرای قوانین امنیت حق مالکیت، بخش غیررسمی اقتصاد را کوچک می کند، و در عین حال درآمد مالیاتی برای انجام اصلاحات بیشتر را افزایش می دهد4. احتمال دارد چنین اصلاحاتی با مخالفت شدید افرادی رو به رو شوند، که از غیر شفاف بودن نظام قانونی سود می برند. بنابراین فقط حمایتی همگانی از جانب همۀ اعضای اجتماع تجاری محلی به صورت متحد و همه جانبه است، که می تواند باعث غلبه بر این اعتراضات شود.
جامعۀ جهانی و شرکت هایی که با این کشورها تجارت دارند، باید حمایت خود را از انجام اصلاحات محلی اعلام کنند. مجبور کردن شرکت های بزرگ به ایفای نقش به عنوان مجری جانشین برای اعمال قوانین قابل کاربرد، به گونه ای که بعضی سازمان های غیردولتی و سازمان های بین المللی انجام داده اند، باعث غفلت از هدفی بزرگتر می شود. این هدف که بتوانیم قابلیت مستقل محلی به وجود آوریم، که خود از سیاست های درست و اجرای آنها حمایت کند. بنابراین بهتر این است که جامعۀ بین المللی با همکاری ام ان سی تلاش کند نهاد ها و نحوه اداره محلی را بهبود ببخشد. این فرآیند همکاری، از قبل با انجام برخی اقدامات از جمله ایجاد پیمان جهانی سازمان ملل، اصول راهنمای سازمان همکاری و توسعۀ اقتصادی (او ای سی دی) برای کنترل کیفیت و عملکرد، اصول او ای سی دی در مورد نحوه اداره شرکت ها، و اصول تجارت بین المللی شفاف برای جلوگیری از رشوه خواری، آغاز شده است.
شرکت های بزرگ می توانند با متعهد کردن خود به شفافیت و پاسخگویی در تمام زنجیرۀ عرضه شان، با فساد مبارزه کنند. همچنین در جهت بهبود عملکرد خود و افزایش شهرت نام محصول و محیط تجاری شان در کشور های میزبان، گام مهمی بر دارند. قدم بعدی این است که افراد ذینفع در سطح محلی یعنی انجمن های تجاری مستقل، اتاق بازرگانی، و متفکران اقتصادی را، به کار گیرند تا بتوانند انجام تغییرات نهادینه را افزایش دهند.

همکاری با جامعۀ تجاری محلی
در شرایط اقتصادی بهتر، خیلی از ام ان سی ها می توانستند فساد و اجرای سهل انگارانۀ قانون را به عنوان یک حقیقت تلخ زندگی بپذیرند و مشکلات نهادی و زیربنایی کشورهایی را که در آن کار می کنند، تحمل نمایند. اما در وضعیت اقتصادی سخت کنونی، ام ان سی ها باید این را بدانند که اگر به ترویج توسعۀ نهادینۀ گسترده در کشورهایی محل فعالیت اشان بپردازند، بسیار به نفع خودشان است. زیرا در این صورت می توانند هزینۀ تجارت را پایین بیاورند، و عایدات سرمایه گذاری خود را افزایش دهند.
انجمن های تجاری محلی چگونه می توانند به اصلاحات کمک کنند
– در مناظرات مربوط به خط مشی، کسب و کارهای گوناگون را همراه سازید و یک صدا کنید.
– از روال ثبت تجاری ساده تر حمایت کنید.
– از حاکمیت قانون و مقرراتی که مناسب کار تجاری هستند، حمایت کنید.
– اعضاء را متقاعد نمائید، معیارهای ضد فساد اتخاذ کنند.
– بر اهمیت نحوه اداره شرکت و اخلاق تجاری تأکید نمایید.
– به عنوان منبع اطلاعات برای دولت، رسانه ها، و عموم مردم، عمل کنید.
– به عنوان ناظر دولتی عمل کنید، و خواستار شفافیت و پاسخگویی بیشتر باشید.

برداشت معمول ما از این که شرکت های چند ملیتی چگونه هزینه های خود را پایین نگه می دارند و عایدات سرمایه گذاری اشان را افزایش می دهند، اغلب ما را به یاد سوء استفادۀ شرکت های بزرگ و رفتار مفسدانۀ آنها می اندازد. ولی باید دانست کار کردن خوب شرکت ها می تواند راه های بسیار متفاوتی برای کسب موفقیت تجاری ایجاد کند. در دراز مدت شرکت هایی که در کشورهای در حال توسعه کار می کنند تنها در صورتی می توانند سود خود را افزایش و مخاطرات تجاری را کاهش دهند، که نحوه اداره کردن آن کشورها بهبود پیدا کند. ام ان سی ها باید برای ایجاد محیطی مناسب و لازم برای کسب موفقیت درهر دو زمان اقتصادی خوب یا بد، تشکیل نهادهای قویتر را ترغیب کنند. البته تنها در صورتی می توانند این کار را به طور مؤثر انجام دهند، که در حمایت از اقدامات اصلاحی با افراد ذینفع محلی همکاری داشته باشند.
شرکت ها باید علاوه بر تمرکز بر وظیفۀ اولیۀ خود در مدیریت مخاطرات در پیوند با زنجیرۀ عرضه از طریق استفادۀ وافر از ناظران و بازرسان کارخانه، حمایت خود از سازمان های محلی طرفدار اصلاحات را نیز افزایش دهند. سازمان هایی که به نمایندگی از طرف تجار محلی تشکیل دهندۀ زنجیرۀ عرضۀ ام ان سی، از اصلاحات طرفداری می کنند. ام ان سی از طریق همکاری با چنین سازمان هایی می تواند به اقدام برای توسعۀ نهادهایی بپردازد، که کار مدیریت زنجیرۀ عرضه را بسیار آسان تر خواهند کرد. نهادهایی که باید در واقع، در نهایت جایگزین بسیاری از بازرسان زنجیرۀ عرضۀ داخلی ام ان سی شوند.
ام ان سی می تواند از طریق حمایت مالی، فنی، و یا مشاوره ای، با یافتن راهی خلاقانه برای کمک به سازمان های تجارت محلی برای ایفای نقش در فرآیند تصمیم گیری، تأثیر این گروه های تجارت همگانی را به نحوی چشمگیر بهبود بخشد. با حمایت مؤثر از حاکمیت قانون، بهبود قوانین و مقررات، و اجرای قوانینی که هم بر کسب وکارهای محلی و هم چند ملیتی اثرگذار باشند، هزینۀ انجام تجارت کاهش، و کیفیت مدیریت زنجیرۀعرضه بهبود خواهد یافت.
مورد تجاری برای کارکردن در شرکت ها
فرآیند جهانی سازی آنقدر در سرتاسر دنیا تثبیت شده است که اگر یک ام ان سی در یک جا داد وستدی بکند، در واقع مثل این می باشد که در همه جا این کار را انجام داده است. برای ام ان سی نیز مثل میلیون ها کسب وکار محلی کوچک و متوسط دیگر (اس ام ای)، موفقیت نهایی بستگی به میزان ثبات و اطمینان دارد. بدون ثبات و اطمینان حاصل از حاکمیت قدرتمند قانون، از تجارت در هر اندازه ای که باشد، ممانعت به عمل خواهد آمد.
شرکت های چند ملیتی علاقۀ زیادی دارند که در شرکتی فعال کار کنند، و به بهبود نحوه اداره محلی کمک نمایند. کار کردن در شرکتها، نوعی عمل خیرانه نیست. بلکه جزء لاینفک مدل تجاری شرکت است، که می تواند عملکرد آن را واقعاً بهبود بخشد. نحوه اداره بد، هزینۀ انجام تجارت را بالا می برد، باعث بی ثباتی بازار می شود، و هر تصمیم گیری شرکت را عملی پر مخاطره می سازد. اگر ام ان سی ها بتوانند محیط نهادینه ای را که در آن کار می کنند بهبود بخشند، نه تنها سود زیادی نصیب خودشان خواهد شد، بلکه کشورهای رو به رشدی که حلقه های زنجیرۀ عرضۀ جهانی را تشکیل می دهند نیز، از این وضعیت بهره خواهند برد.
این وضعیت تجارت برای کار کردن در شرکتها است. منافع این کار کردن ها از ام ان سی ها و زنجیرۀ عرضۀ آنها فراتر می رود. ام ان سی ها و شرکت های تأمین کنندۀ آنها می توانند از طریق طرفداری از اقدامات حمایتی داخلی و گروه های تجاری، به بهبود محیط کسب و کار کمک کنند. این امر به نوبۀ خود باعث افزایش مشاغل می شود، بازارهای جدید به وجود می آورد، و فرصت های بیشتری را برای سرمایه داران محلی فراهم می کند. مزایای نحوه اداره دموکراتیک نیز، به همین اندازه مهم هستند. وقتی سازمان های بخش خصوصی محلی در حمایت از سیاست عمومی دخیل باشند، صدها یا حتی هزاران ام ان سی که سابقاٌ هیچ نماینده ای نداشته اند، در بحث سیاست حق اظهار نظر خواهند یافت.
به موازات اینکه سازمان های تجاری محلی گام های بلندی را در حمایت از اتخاذ سیاست های اقتصادی بهتر بر می دارند و برای اجرای قوانین موجود تلاش می کنند تا مطمئن شوند که فرصت دست اندرکاری برای همۀ اعضای تجاری هموار است، شفافیت نیز افزایش می یابد و فساد افشا می شود. روندی، که خود هزینه ها را پایین می آورد. گروهی از متفکران روسی بنیاد ایندم (علم اطلاعات برای شفافیت و مشارکت) در گزارش سال 2005، هزینۀ فساد برای شرکت های داخلی و بین المللی را که در روسیه تجارت می کردند، 316 میلیارد دلار تخمین زدند. همچنین میزان متوسط رشوه را بالغ بر 136 هزار دلار بر آورد کردند5. در هندوستان نیز 25 در صد مبلغ هزینه شده برای امور زیربنایی، خیلی راحت به طور کامل ناپدید می شود6. بنابراین ام ان سی می تواند با پرورش گروه های تجاری محلی قوی، به کاهش فساد کمک کند. کاری که برای جامعه سودمند خواهد بود، و در عین حال هزینۀ تهیۀ مواد مورد نیاز و همنیطور هزینۀ خود آنها را کاهش خواهد داد.
ام ان سی می تواند با سرمایه گذاری در قابلیت نهادینه و نحوه اداره محلی، تعهد طولانی مدت خود به ایجاد چهارچوب نهادینه را ثابت نماید. این امر، رشد آتی بازار در حال توسعه را ارتقا خواهد بخشید. ام ان سی همچنین قادر خواهد بود با اندکی سرمایه گذاری در سازمان های محلی برای کمک به آنها در حمایتشان از شفافیت بیشتر اقدامات دولت و مسئولان اجرایی کنترلگر، هزینۀ کنترل و بازرسی دائمی زنجیرۀ عرضۀ آنها را کاهش دهد.
نتیجه گیری
به موازات اینکه شرکت های بزرگ زنجیرۀ عرضۀ خود را در اطراف جهان گسترش می دهند، نیاز به روش های جدیدی برای کار کردن در آنها نمایان می شود. معمولا از ام ان سی ها انتظار می رود که احراز اطمینان کنند عملکردشان در مناطق ساحلی، از نظر اجتماعی و محیطی صحیح است. گذاشتن همۀ فشار کار مربوط به کنترل کنندگان بر دوش شرکت های بزرگ، در طولانی مدت بی نتیجه خواهد بود. زیرا این نظارت به شرکت های محلی که ارتباط مستقیمی با زنجیرۀ عرضۀ ام ان سی نداشته باشند، نخواهد رسید. این کار باعث می شود هزاران شرکت محلی و میلیون ها تن از کارکنان آنها، در یک نوع خلأ قانونی و استبدادی کار کنند.
ام ان سی ها می توانند با ایجاد قابلیت حمایت سازمان های تجارت محلی، نقشی را که اکنون به عنوان مجری کنترل کننده ایفا می کنند کنار بگذارند. آنها می توانند با این کار هزینه های خود را کاهش دهند، در حالی که شفافیت و ثبات همچنان در بازارهای در حال توسعه افزایش خواهد یافت. از همه مهمتر، سود دهی چنین محیط نهادینۀ بهبود یافته ای، بسیار فراتر از مزیت صرف برای عملکرد ام ان سی ها و تأمین کنندگان آنان است. حاکمیت قانون، امنیت حق مالکیت، و نظام دادخواهی کارآمد، از اجزای سازندۀ غیرقابل تفکیک اقتصاد بازار و همچنین دموکراسی ها هستند. بنابراین برای توسعه ضروری می باشند.
ایجاد جو مناسب تجاری که بتواند محرک و انگیزه ای برای سرمایه گذاری و فرصت تولید ثروت در یک اقتصاد رسمی را به وجود بیاورد، مهمترین عامل توسعۀ پایدار است. این امر می تواند با قدرت بخشیدن به کسب و کارهای محلی و به کار گرفتن آنها در امر اصلاحات، محقق شود. مؤثرترین کمکی که بخش خصوصی می تواند انجام دهد یاری به کشورها برای ایجاد نظام نهادینۀ کارآمد از طریق انجمن های کسب و کارهایی است، که به عنوان صدای این کسب و کارها عمل می کنند. آنها می توانند مشکلات را خیلی خوب تعیین نمایند، برایشان راه حل بیابند، و سیاستگزاران را تشویق کنند تا اصلاحات لازم را انجام دهند. در نتیجه، حمایت از کار چنین سازمان هایی باید جزئی از اقدامات کار کردن در شرکتها در سرتاسر جهان باشد7. سازمان های غیردولتی (ان جی او ها) و آژانس های بین المللی می توانند با فراهم کردن اطلاعات قابل اطمینان برای ام ان سی ها در مورد عواید سرمایه گذاری، در نقش حامیان محلی به انجام این کار کمک کنند.
فرآیند ساخت نهادها، اتخاذ روش اداره صحیح، و ترویج حاکمیت قانون، کار راحتی نیست و با سرعت انجام نخواهد پذیرفت. بنابراین همۀ افراد ذینفع باید صبور باشند، و به تلاش خود ادامه دهند. در عین حال هم موفقیت ها و هم موانع را تشخیص دهند. ولی نتیجۀ به دست آمده کاملاً ارزش این تلاش را خواهد داشت. نحوه اداره بهتر نه تنها برای کسب و کارها مفید است، بلکه پاسخ اکثر مشکلاتی هم می باشد که کشورهای در حال توسعه با آنها دست به گریبانند. توسعۀ ظرفیت نهادینۀ محلی برای حمایت و کنترل نحوۀ اجرای آنها، اولین گام برای این است که دولت ها را وادار به عمل نماید. ام ان سی ها و شرکای محلیشان نقش مهمی در ایجاد نهادهای سالم ایفا می کنند، که باعث ثبات و رشد بازار در طولانی مدت خواهد شد.
پانویس ها
1. دون ابرلی، ظهور جامعۀ مدنی جهانی: ساخت جوامع و ملت ها از پائین به بالا، نیویورک: انتشاراتی انکانتر، 2008

2. میز گرد او ای سی دی در مورد مسئولیت شرکتی، “زنجیرۀ عرضه و دستورالعمل او ای سی دی برای سرمایه گذاری های چند ملیتی،” http://www.biac.org/statements/investment/BIAC%20Paper%20on%20Supply%20Chain%20Management-1.pdf 19 ژوئن 2002
3. بررسی اطلاعاتی، “طبق تحقیقات جدید، مدیریت زنجیرۀ عرضه 52 روز در سال را صرف احراز اطمینان از مطابقت با قانون می کند،” فارین بارو، انگلستان، 23 ژوئن 2008. (این پژوهش توسط ونسون بورنه در ژانویه 2008 انجانم شد.)
http://www.infor.com/company/news/pressroom/pressreleases/1748788

4. “اجرای قوانین موجود باید مهم تلقی شود،” مجلۀ شرکت اخلاقی، 13 ماه مه 2004 http://www.ethicalcorp.com/content.asp?ContentID=2037

5. بنیاد ایندم، “فرآیند فساد در روسیه: سطح، ساختار، روند،”
http://www.indem.ru/en/publicat/2005diag-engV.htm

6. “مسئلۀ با هندوستان،” هفته کسب و کار، 19 مارس 2007،
http://www.businessweek.com/magazine/content/07-12/b4026001.htm
7. جان د سولیوان و الکساندر اشکولنیکوف، “وارونه کردن حرم توسعه،” توسعۀ 0/2: تغییر نحوۀ کارکرد جهانی سازی، مرکز رهبری تجارت مدنی، سپتامبر 2008

—————————————-

در باره نویسنده
اریک ک هونتس کارمند برنامه ریزی برای برنامه های جهانی “مرکز بین المللی تجارت خصوصی” است. او دارای مدرک کارشناسی زبان روسی و علوم سیاسی از دانشگاه مونتانا می باشد. هونتس در حال حاضر دانشجوی کارشناسی ارشد رشته بازرگانی در دانشکدۀ بازرگانی رابرت اچ اسمیث دانشگاه مریلند است.
مطالب مطرح شده در مقاله دیدگاه های نویسنده است، و الزاماً نمایانگر نظرات مرکز بین المللی تجارت خصوصی نمی باشد. این مرکز به شرط ذکر مأخذ و نام نویسنده اجازۀ چاپ مجدد، ترجمه و یا انتشار مقالۀ اصلی بر گرفته از خدمات شاخص اصلاحات اقتصادی را می دهد.