جان مورفی

معاون امور بین الملل اتاق بازرگانی آمریکا

 

برای خط مشی سازان سراسر جهان هیچ فوریتی بالاتر از اشتغالزایی وجود ندارد. در خاورمیانه که اشتیاق برای ورود و شمول به اقتصاد، بارقه های خیزش در سراسر منطقه را ایجاد کرد، پیشرفت این امر به مردمی بستگی دارد، که برای پشتیبانی از خانواده خویش ابزار لازم را می یابند. این امر حتی در ایالات متحده آمریکا نیز، مسئله ای شایان توجه است. کمااینکه بیش از 7 درصد نیروی کاری این کشور بیکار است. میزانی که با احتساب کسانی که دست از جستجوی کار برداشته اند و میلیون ها تنی که کارهای نیمه وقت دارند و می خواهند مشاغل تمام وفت داشته باشند، به 15 درصد افزایش پیدا می کند. بنابراین نشانه های سرسخت بیکاری، آفت و بلای هر دو گروه کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه جهان می باشد.

 

برای خط مشی سازانی که در جستجوی راه حل برای این آفت و بلا هستند، تمرکز بر کارآفرینی و کسب و کارهای کوچک کاملا منطقی و عاقلانه می باشد. چراکه کسب و کارهای کوچک و متوسط (اس ام ئی ها) موتورهای محرکه اصلی رشد اشتغالزایی در آمریکا هستند. کمااینکه بر اساس اظهارات اتحادیه کسب و کارهای کوچک آمریکا، اینگونه کسب و کارها حدود دو سوم شغل های جدید را تشکیل می دهند. در بسیاری از کشورهای دیگر نیز، چنین امری مصداق دارد.

 

تمرکز بر دادوستد، دومین جزء بدیهی اشتالغزایی می باشد. بنابراین موقعیت مناسب بهره برداری از نیروی محرکه بازارهای خارجی، جذابیت و کشش فراوانی دارد. چراکه حتی برای یک اقتصاد بزرگ مانند آمریکا، بازارهای خارجی 80 درصد قدرت خرید جهانی، 92 درصد رشد اقتصادی آن، و 95 درصد مشتری هایش را، تشکیل می دهند.

 

بااینهمه خط مشی سازان در مواقع بیش از اندازه زیادی، در ایجاد ارتباط بین کارآفرینی و دادوستد بین المللی شکست می خورند. این در حالی است، که در خلال چند سال گذشته در آمریکا کارآفرین ها و شرکت هایشان نقش بزرگی در رونق دادوستد بازی کرده اند. کمااینکه اس ام ئی ها نقش خود را در صادرات کالا افزایش دادند. بگونه ای که در سال 2011 میزان صادراتشان سر به 33 درصد زد. بااینهمه این تنها نوک کوه یخی است، که دیده می شود. چراکه در آن سال 302 هزار شرکت آمریکایی صادرات داشتند، که 97 درصد آنها را شرکت های کوچک و متوسط تشکیل می دادند. بااینهمه این تعداد تنها یک درصد اینگونه شرکت ها در آمریکا هستند.

 

گشوده شدن بازارهای بین المللی

 

بسیاری بر این باورند که پیمان نامه های تجارت آزاد و سایر ابتکارات برای اینگونه پیمان نامه ها، به سود شرکت های چندملیتی هستند. اما واقعیت با چنین برداشتی بسیار تفاوت دارد. چراکه اینگونه شرکت ها که در بازارهای خارجی احتمالی با تعرفه های گزاف و شرایط کسب مجوز روبرو هستند، اغلب می توانند برای عبور از موانع دادوستد یک شعبه در کشور مورد نظر ایجاد کنند. یا اینکه وکیل بگیرند، تا آنها را از مقررات دست و پاگیر عبور دهد. ولی کسب و کارهای کوچک از چنین امکاناتی برخوردار نیستند. بنابراین از دیدگاه اتاق بازرگانی آمریکا تمرکز اصلی تلاش های دولت این کشور جهت آماده کردن دادوستد در اشتغالزایی هم برای شرکت های بزرگ و هم برای شرکت های تازه تأسیس کارآفرین، باید از بین بردن موانع خارجی صادرات باشد.

 

آنچه در پی می آید، چگونگی تأثیرات انواع موانع بر کارآفرین ها و شرکت های کوچک، و همچنین این مسئله است، که این پیمان نامه ها چگونه می توانند درها را به روی موفقیت بگشایند. موانعی که مدنظر پیمان نامه های تجارت آزاد قرار گرفته اند. 

 

موانع غیر تعرفه ای به ویژه برای شرکت های کوچک زیانبار هستند. چراکه به هزینه های ثابت انجام دادوستد می افزایند. زیر در حالی که کسب یک مجوز 10 هزاز دلاری برای شرکت های بزرگ در حد یک مزاحمت است، برای شرکت های کوچک بسیار سنگین می باشد.

 

پیمان نامه های تجاری با ایجاد قوانین شفاف و عاقلانه در مورد دارایی ها، در بسیاری از صادرات از نوآوری و محتویات خلاقانه محافظت می نمایند. زیرا کارآفرین ها با این مخاطره دست به گریبانند که شاهد از بین رفتن نوآوری های خود باشند، بدون اینکه راهی برای جبران خسارت در دسترسشان قرار داشته باشد.

 

پیمان نامه های تجاری با گشودن بازارهای خرید دولتی و احراز اطمینان از شفافیت مزایده ها، امکان دسترسی گسترده کارآفرین های بین المللی به موقعیت های مناسب و سودآور را فراهم می آورند. کمااینکه  داشتن قراردادهای ساخت جاده ها و راه ها، مدارس، و بهداری ها، اغلب کوچکتر از آنند، که انجام آنها برای شرکت های چندملیتی سودآور باشند. اما دقیقا همان گونه قراردادهایی هستند، که شرکت های کوچکتر ساخت و ساز، شرکت های آموزش از راه دور، و شرکت های لوازم پزشکی، می توانند آنها را با موفقیت انجام دهند.

 

به چنگ آوردن موقعیت های مناسب دادوستد

 

پیمان نامه های بازارگشا برای موفقیت درازمدت شرکت های بزرگ و کوچک حیاتی هستند. بااینهمه ارتقاء و افزایش صادرات نیز، به ویژه در مورد اس ام ئی ها نقش مهمی بازی می کند.

 

پژوهش بانک جهانی زیر نام آژانس های ارتقاء و افزایش دهنده صادرات: چه چیزهایی کارایی دارند و چه چیزهایی ندارند، نشانگر یک نکته است. اینکه زمانی که اس ام ئی ها تنها نیازمند کمکی اندکی هستند، هر یک دلار اضافی که برای ارتقاء صادرات هزینه می شود، صادرات اینگونه شرکت ها را 40 برابر افزایش می دهد. اینگونه عایدات به ویژه برای کشورهایی زیاد هستند، که کمتر از میزان متوسط خرج می کنند. کمااینکه ایالات متحده آمریکا برای کمک به شرکت های کوچک در زمینه صادرات، تنها یک ششم میزان متوسط بین المللی هزینه می نماید.

 

با توجه به منابع محدود پشتیبانی از صادرات شرکت های کوچک و متوسط، برخی از ایالت های آمریکا و حتی شرکت های خصوصی برنامه های مؤثر و نوآوری هایی را ایجاد کرده اند. این برنامه ها که بعضی از آنها می توانند در نقاط دیگر نیز به اجرا درآیند و نتایج خوب و مناسب داشته باشند، ارزش مداقه را دارند.

 

مثلا مرکز صادرات ایالت ماساچوست در تلاش برای تشویق به دادوستد بین المللی بیشتر، برنامه ای زیر عنوان “اتحاد اطاعت” ایجاد کرده است. این برنامه به شرکت ها کمک می کند که بیاموزند از طریق سمینارها و رخدادهای شبکه ای، صادرات داشته باشند. همچنین از اینکه مطیع و مجری مقررات هستند، ابراز اطمینان کنند. ارباب رجوع های مرکز نامبرده بین سال های 2010 تا 2011 میزان صادرات خود را بیش از 27 درصد افزایش دادند. در حالی که میزان افزایش صادرات در ایالت ماساچوست در همان برهه تنها 5 درصد بود. در عین حال این ارباب رجوع ها گزارش دادند که در نتیجه آن یاری مستقیم، میزان فروش صادراتشان 240 میلیون دلار بود.

 

کمیسیون توسعه اقتصادی ایالت نوادا نیز یک برنامه بدون هزینه به نام برنامه نمایندگان دادوستد بین المللی برای این ایالت ایجاد نموده است. بر اساس این برنامه نمایندگان داوطلب مستقل برگزیده می شوند، تا به نیابت از فرمانداری این ایالت ادارات بین المللی را اداره کنند. حقوق این نمایندگان را ارباب رجوع هایی می پردازند که به این بازارها علاقه دارند، و به عنوان فروشنده با حق کمیسیون کار می کنند. این برنامه اینک در شش کشور اجرا می شود. در عین حال این نخستین بار می باشد که یک ایالت آمریکا بدون تحمیل هیچگونه هزینه ای به فرمانداری خود، یک نماینده بین المللی به وجود آورده است. چندین ایالت دیگر نیز که تأمین اعتبارهایشان کم و یا حذف شده، با موفقیت نسبی چیزی مشابه این برنامه را به اجرا درآورده اند.

 

کمااینکه شرکت سیم و کابل یورک در شهر یورک پنسیلوانیا که خود صادرکننده موفق تولیدات خویش است، تأثیر مثبت برنامه موسوم به بازار دسترسی به کمک های مالی بلاعوض (ام ای جی ها) در این ایالت را نشان داده است. این کمک های مالی برای یاری به افزایش میزان فروش ناشی از صادرات شرکت های کوچک و متوسط پنسیلوانیا در نظر گرفته شده اند. شرکت های آماده برای صادرات که در وضعیت مناسبی باشند، جهت یافتن بازارهای نوین از طریق نمایشگاه های تجاری، مأموریت های کاری، و تارنماهای بین المللی شده، حائز شرایط دریافت تا 5 هزار دلار کمک بلاعوض هستند. مرکز مورد اشاره از سه ام ای جی بهره مند شده، تا به فروش میزان صادراتش کمک کند که به 17 درصد افزایش یابد.

 

شرکت موسوم به واحد اقتصادی فلوریدا که بخشی از دفتر فرماندار این استان است نیز، در گامی مشابه از طریق تأمین اعتبار مالی، برنامه ریزی، و مشارکت، صادرات استان را ارتقاء می دهد. مثلا کمک های مالی بلاعوض بخش هدف مشخص آن به شرکت هایی داده می شوند، که در برنامه ها و نمایشگاه های بخش های کلیدی تجاری شرکت می کنند.

 

اپن استان همچنین سری موسوم به “آموزش مربیان” را ایجاد کرده، که به مجریان کسب و کارها آموزش می دهد که چگونه به منظور احساس راحتی برای صادرات، بازارهای بین المللی را هدایت کنند. همچنین در حوزه صادرات به کارخانه داران، واسطه های صادرات، و شرکت های خدماتی فلوریدا، مشاوه می دهد. حرفه ای های بازاریابی بین المللی تحت این برنامه آمادگی بازار برای صادرات موجود و بالقوه را ارزیابی، و به گزینش بازارهای هدف برای خدمات و تولیدات ویژه شرکت ها، کمک می کنند. همچنین شرایط لازم جهت مقررات در پیوند با دادوستد و تجارت خارجی، مالیات، و مدیریت جریان کالا را، شناسایی می نمایند.

 

شیوه به کارگیری اهرم منابع کمیاب

 

کارآفرین های موفق از ارزش کار شبکه ای آگاه هستند. این امر در باره دادوستد بین المللی نیز مصداق دارد. بسیاری از کسب و کارهای کوچک صادرکننده موفق آمریکا، عضو شوراهای منطقه ای صادرات اتاق بازرگانی (دی ئی سی ها) هستند. دی ئی سی ها سازمان های رهبر این جامعه کسب و کارهای محلی می باشند، که معلوماتشان در باره دادوستد بین المللی منبعی برای راهنمایی ها و پندهای حرفه ای به شرکت های محلی است. اینک بیش از سی سال می شود که این دی ئی سی ها با کمک به شرکت ها در زمینه صادرات محلی آنها، به جامعه کسب و کار آمریکا خدمت کرده اند. به عبارت دیگر با این کمک ها رشد اقتصادی و ایجاد مشاغل نوین و پردرآمدتر در جوامع خود را، افزایش داده اند.

 

56 دی ئی سی که وابسته نزدیک مراکز آمریکایی کمک به صادرات اتاق بازرگانی آمریکا هستند، انرژی بیش از هزار و 500 صادرکننده و ارائه کننده خدمات صادراتی خصوصی و دولتی در سراسر کشور را به هم می پیوندند. اعضای دی ئی سی ها به طور داوطلبانه وقت خود را برای حمایت مالی و مشارکت در فعالیت های پرشمار ارتقاء دادوستد و همچنین تدارک کارشناسی های ویژه برای اس ام ئی هایی صرف می کنند، که به صادرات علاقمند هستند.

 

به طور خلاصه می توان گفت که خط مشی سازان به موازات اینکه چگونگی پرورش فضای کسب و کارها که در آنها کارآفرینی و شرکت های کوچک می تواند شکوفا شوند را مدنظر دارند، باید جهانی فکر کنند. چراکه از بین بردن موانعی که جلوی صادرات را می گیرند، حیاتی است. اما باید دانست که برنامه های افزایش و ارتقاء صادرات هم که برای شرکت های کوچک پل ارتباطی برای رسیدن به بازارهای جهانی را می سازند، از اهمیت مشابه برخوردارند.